بیانیه شورای اروپا؛ جام‌زهرهای بعدی
تاریخ ایجاد در 26 آبان 1395
بیانیه شورای اتحادیه اروپا که روز دوشنبه 24آبان صادر شد با آن که مبنی بر حمایت از برجام و ادامه آن بود، اما با واکنش منفی رژیم روبه‌رو شد.روشن است که مواضع رئیس‌جمهور منتخب آمریکا درباره برجام که رفسنجانی آن را «خطرناک» توصیف کرد، رژیم را دچار وحشت بسیار کرده است؛ به‌ویژه که این مواضع پس از انتخابات نیز، توسط نزدیکترین دستیاران ترامپ مورد تأکید قرار گرفت.
رژیم این به‌اصطلاح تدبیر را به‌کار بست که از شکاف میان اروپا و آمریکا و تضاد منافع آنها در ایران استفاده کند؛ در همین رابطه دست به دامن اروپا و مشخصاً خانم موگرینی شد؛ با این استدلال که برجام یک توافق دوطرفه با آمریکا نبوده و امضای کشورهای اروپایی هم پای این توافق هست، بنابراین کشورهای اروپایی باید از آن حمایت کنند.بیانیه شورای اتحادیه اروپا، در واقع پاسخ به این درخواست رژیم است و طی آن، وزیران خارجه 28کشور عضو اتحادیه اروپا حمایت خود را از برجام و ادامه آن اعلام نموده‌اند، اما آن را موکول به برآورده شدن شروطی کرده‌اند که رئوس آن چندی پیش در قطعنامه پارلمان اروپا (سند راهبردی اروپا برای روابط با ایران) نیز آمده بود. از جمله:
تغییر وضعیت حقوق‌بشر در ایران، توقف اعدامهای مستمر، توقف تضییع حقوق زنان و حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی، رعایت آزادی بیان، آزادی اجتماعات و… همکاری رژیم با گزارشگر ویژه سازمان ملل و دادن اجازه دسترسی و رسیدگی به او برای ارائه گزارش.بیانیه همچنین بر دخالتهای رژیم در منطقه و به‌خصوص سوریه دست گذاشته و خواستار پایان دادن به کشتار مردم و غیرنظامیان شده است و نیز خواسته است که بر اساس قطعنامه2231 شورای امنیت، فعالیتها و آزمایشهای موشکی خود را متوقف کند، با گشایش بیدرنگ دفتر هیأت نمایندگی اتحادیه اروپا در ایران، موافقت کند و…به این ترتیب، اگر پوشش نازک شیرین روی این بیانیه مبنی بر حمایت از برجام، کنار زده شود، در زیر آن، لایه لایه زهر، از زهر حقوق‌بشر تا زهر منطقه‌یی و زهر موشکی و… را می‌توان دید و می‌توان دریافت که چرا سخنگوی وزارت‌خارجه دولت روحانی، «ضمن مردود دانستن ادعاهای مطروحه در بیانیه شورای وزیران امور خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا در موضوع حقوق‌بشر…» تصریح کرد: «آزمایشهای موشکی ایران در چارچوب سیاستهای دفاعی کشور انجام می‌گیرد و توانایی‌های دفاعی ایران به هیچ‌وجه قابل مذاکره و مصالحه نمی‌باشد».کیهان خامنه‌ای نیز ضمن ابراز خشم از «جریان غربگرا که پای اروپا را… با این توجیه که برای مهار آمریکا باید از اروپا کمک گرفت» به میان کشیده است، در مورد این بیانیه آن را نسخة دوم طرح آمریکا دانسته و نوشت: «اروپایی‌ها در کنار آمریکا، «پلن بی» صهیونیسم مسیحی هستند…» (1)در این‌جا این سؤال مطرح می‌شود که چرا اتحادیه اروپا که قاعدتاً به‌دنبال منافع خود می‌باشد و روی آوردن رژیم را بایستی فرصتی مغتنم برای پر کردن جای خالی آمریکا در بازار 80میلیونی ایران تلقی کند، این شروط «مالایطاق» را پیش روی رژیم آخوندی گذاشته است؟اما باید دانست اگر چه منافع اقتصادی برای اروپا در اولویت نخست قرار دارد، ولی دو ملاحظه و محذور مهم، اروپا را در تاختن یک جانبه در بازار ایران محدود می‌کند. نخست آن که سود روابط اقتصادی با رژیم قابل مقایسه با وابستگی اقتصادی اروپا به آمریکا و زیانهایی که نارضایتی آمریکا می‌تواند نصیب اروپا کند، نیست؛ به‌خصوص حتی اگر دولتهای اروپایی هم بخواهند، بانکها و شرکتهای اروپایی زیر بار نمی‌روند و هرگز حاضر نمی‌شوند روابطشان با آمریکا را به‌خاطر رابطه با رژیم به خطر بیندازند.ملاحظه و محذور دوم افکار عمومی، به‌خصوص در خود اروپاست، به یمن افشاگریهای مجاهدین و مقاومت ایران و این‌که اکثریت قاطع پارلمان اروپا و پارلمانهای بسیاری از کشورهای اروپایی، نقض حقوق‌بشر توسط فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران و نقش این رژیم در کشتار مردم سوریه را محکوم می‌کنند و از مواضع و دیدگاههای مقاومت ایران حمایت می‌نمایند؛ هر گونه نزدیکی به رژیم آخوندی بدون مشروط کردن آن با ملاحظات انسانی و حقوق‌بشری امکانپذیر نیست و با آن که آنچه در بیانیه اروپا آمده، با آنچه خواست مردم و مقاومت ایران است، فاصله بسیار دارد و مقاومت ایران هر گونه نزدیکی و فرجه دادن به رژیم را تحت هر شرایطی نامشروع می‌داند، اما مطرح شدن همین شروط را، محصول کار خود و مقاومت مردم ایران دانسته و گامی در جهت به‌رسمیت شناختن حق مقدس مردم ایران برای آزادی می‌داند؛ حقی که متأسفانه تاکنون تجار خون و نفت، برای مردم میهن ما قائل نبوده‌اند.نکته دیگر این‌که برآوردن شروط مطرح شده اگر چه برای رژیم دشوار است، اما محال نیست و این را اروپاییان که تجربه برجام هسته‌یی را دارند و قانونمندی تغییر دوران و شرایط جدید بین‌المللی را هم می‌دانند و خبر دارند که اجبارات اقتصادی و اجتماعی رژیم برای تن‌دادن به برجامهای بعدی و جامهای زهر بعدی دیگر، از اجبارش به برجام هسته‌یی، نه کمتر، بلکه بیشتر است!اظهارات اخیر روحانی مبنی بر مواهب برجام و این‌که «برجام یعنی یک فضای جدید، برجام یعنی تنفس جدید، برجام یعنی دریچه‌های باز شده هوای آزاد آمده». (2)و تهاجم او به «افراطگران» و تأکید وی بر این‌که «تمام جامعه بشری یک واحد است… و همه زندگی ما احتیاج به دیگران است» و دفاع او از غرب و این‌که «ما وقتی می‌گوییم غرب فکر می‌کنیم… همه‌اش مفاسد است… اگر همه‌اش مفاسد بود به این رشد علمی نمی‌رسیدند، به این رشد اقتصادی نمی‌رسیدند» (3) همه بیانگر صدای بلندتر «غربگرایان» در مرحله پسابرجام است؛ به‌خصوص که اروپا نیز می‌داند و آن را در جریان کشاکشهای برجام هم به‌خوبی آزموده است که خامنه‌ای به‌عنوان نفر اول نظام، به‌رغم شعارها و همنوایی‌هایش با دلواپسان نظام، در پشت پرده، ناگزیر همراه و هم‌پشت باند «غربگرا» می‌باشد.البته این سخن به‌معنای آن نیست که جاده برجامهای دیگر، آسفالته و هموار است و سریال زهرخورانهای بعدی با خوبی و خوشی به روی صحنه خواهد آمد. بدیهی است که یک جنگ بی‌امان بین دو باند رقیب حاکم، در نمایش انتخاباتی 96 و طی 6ماهی که به موعد آن مانده، در پیش است؛ به هر حال باید منتظر ماند و دید که رژیم در شرایط تغییر دوران و بر سر دو راهی (به قول خودشان) مرگ یا خودکشی، کدام راه را در پیش می‌گیرد.پانویس: ـــــــــــــــــــــ
1 ـ یادداشت روز کیهان خامنه‌ای ـ «آدرس غلط و پالس خطرناک غربگرایان» 24آبان 952 ـ سخنرانی روحانی در مراسم طرح توسعه میادین نفتی غرب کارون ـ تلویزیون رژیم-23آبان 953 ـ سخنرانی روحانی در همایش «مسئولیت اجتماعی در کشور» ـ تلویزیون رژیم-24آبان 95.
سایت مجاهدین خلق