استغاثة ظریف پشت «درهای بسته»

حدود 10روز است که محمد جواد ظریف وزیر خارجه رژیم در آمریکا به‌سر می‌برد و «پشت درهای بسته» مذاکراتی را با طرفهای مختلف حول برجام و «مسائل منطقه» ادامه می‌دهد. ظریف طی این مدت در اجلاسهای مختلف و اندیشکده‌ها حضور یافته و سخنرانی کرده است. اگر ‌چه رسانه‌های هر دو باند رژیم درباره فعالیتهای او عمدتاً سکوت کرده و روش چراغ خاموش را در این رابطه پیش گرفته‌اند و اطلاعات مشخصی از مأموریت ظریف در آمریکا در دست نیست، اما با نشانه‌هایی و با کنار هم گذاشتن قطعات مختلف این پازل می‌توان تصویری از هدف و مأموریت ظریف به‌دست آورد.

حسن روحانی در آستانه پرواز به‌ نیویورک به‌طور چندش‌آوری از آمریکا دعوت کرد در خوان یغمایی که رژیم از منابع ملی ایران برای همه اجانب گسترده، شریک شود. روحانی در نیویورک نیز طی اظهاراتی در این‌جا و آن‌جا، برای «حل و فصل مشکلات منطقه‌یی» یا در واقع برای برجام‌های بعدی اعلام آمادگی نمود و تأکید کرد: «برجام می‌تواند الگوی خوبی برای صلح و ثبات در منطقه و جهان باشد». اگر ‌چه نه آن «دعوت به‌ شام» و نه این اعلام آمادگی روحانی هیچ‌کدام مورد اعتنای آمریکا قرار نگرفت و رئیس‌جمهور آمریکا در مجمع عمومی از تغییر رژیم سخن گفت، اما به‌هر حال روشن است که روحانی برای بیان آن حرفها و مواضع، از خامنه‌ای چراغ سبز دریافت کرده است، پس می‌توان نتیجه گرفت که ظریف نیز پس از بازگشت روحانی، مأموریت ناکام او را دنبال می‌کند؛ کمااین‌که برخی حرفها و داده‌ها نیز همین نتیجه‌گیری را تأیید می‌کند. از جمله ظریف در گفتگوی کوتاهی با تلویزیون رژیم (5مهر) گفت: «ضرورت دارد هم در مورد شرایط سیاسی جمهوری اسلامی و هم در مورد سیاستهای آمریکا روشنگری بشود». و گزارشگر تلویزیون رژیم از این حرف ظریف، «رایزنی با اعضای اندیشکده‌های آمریکا… با محوریت برجام… و مناقشات منطقه‌یی» را نتیجه‌گیری کرد.

تلویزیون رژیم (۴مهر) در گزارش خبری دیگری از «‌جلسه‌هایی پشت درهای بسته؛ احتمالاً با محوریت برجام» سخن گفت و از:‌ «رایزنی برای توافقنامه‌یی که سرنوشتش این روزها پیچیده‌تر از همیشه شده است» خبر داد.

روشن است تا آنجاکه به‌رژیم برمی‌گردد سقف خواسته‌اش ادامه مذاکرات با الگوی برجام است، اما در حالی که آمریکا اعلام کرده که برجام و شیوه قبلی مذاکرات را قبول ندارد، مذاکره به‌همان شیوه هیچ شانسی ندارد مگر آن که رژیم در دو مورد مشخص کوتاه بیاید:‌ پروژه موشکی و دخالتهایش در منطقه و مشخصاً بیرون کشیدن نیروهایش از سوریه و عراق. رژیم تاکنون بارها تأکید کرده که بر سر موشکی که آن را توانای دفاعی خود می‌نامد، مذاکره نخواهد کرد و حضورش در سوریه و کشورهای منطقه را نیز عمق استراتژیک خود و لازمه بقای خود محسوب می‌کند.

خط آمریکا، آن سان که اکنون واضحتر می‌شود، آن است که پایبندی رژیم به ‌برجام را مورد تأیید قرار ندهد، اما در عین‌حال برجام را حفظ کند و با بازنویسی و مذاکره حول آن و تشدید تحریمها، رژیم را وادارد از موشکی و سوداهای منطقه‌یی خود دست بردارد.

به‌ این ترتیب ابتدا چنین می‌نماید که زمینه‌یی برای گفتگو وجود ندارد؛ اما لازم به‌یادآوری است که اتمی هم برای رژیم رشته حیات و تضمین بقا بود؛ ولی وقتی سمبه طرف مقابل پر زور باشد، رژیم چاره‌یی جز تمکین ندارد. اگر ‌چه این حرف به‌معنی این نیست که رژیم همین فردا از موشکی و سودای منطقه‌یی خود دست برمی‌دارد. اما معنی مخالف آن نیز این معنی نیست که این می‌تواند مذاکراتی به ‌سبک مذاکرات زمان اوباما کش‌دار باشد. به‌نظر می‌رسد مهلت رژیم تا 23مهر یعنی کمتر از ۳هفته دیگر است و برد رژیم آن است که بتواند رئیس‌جمهور آمریکا را متقاعد کند که در آن تاریخ یک بار دیگر پایبندی رژیم به ‌برجام را تأیید کند و این حاصل نمی‌شود مگر این‌که رژیم با تن‌ دادن به‌ برجام‌های 2و 3 از برنامه موشکی و سوداهای منطقه‌یی خود دست بردارد.

در میان غوغای نمایشهای جنگ‌افروزانه مانند کارناوال پر سر و صدا و دجالگرانه‌یی که برای پاسدار سر بریده در سوریه به‌راه انداخته، زمزمه‌هایی هم حاکی از رضایت با طرح پذیرش برجام مجدد و آنچه که یکی از روزنامه‌های حکومتی باند روحانی[1] آن را «آجرچینی جدید آمریکا در برجام» می‌نامد شنیده می‌شود. برخی عناصر رژیم مانند تاج‌زاده نیز اشاره می‌کنند که «باید به‌برجام‌های جدیدی فکر کرد» و پیشنهاد می‌کنند بین تعطیل تا تعمیم برجام، دومی انتخاب شود و در عرصه‌ی داخلی، در سطح منطقه و حتی روابط دوجانبه با آمریکا نیز باید به‌ برجام‌های جدیدی اندیشید، تنشها را کاهش داد و راه را بر تحریم و تهدید و بازگشت سایه‌ی شوم جنگ به ‌آسمان میهن، بست.»[2]

[1] روزنامه حکومتی شرق- 5مهر

[2] سایت حکومتی انصاف نیوز- 4مهر

سایت ایران اسرار