درحالیکه خامنه ای کودک کش از بام تا شام در تبیغات دروغین حکومتی برای حمایت از مردم مسلمان در منطقه سینه چاک می کند , اما با نیم نگاهی به منظر شهرهای کشور و رفتار غیر انسانی با پناهدگان افغان , خود گویای چهره واقعی فاشیسم ولایت با این مهاجرین دردمند می باشیم.
داده های حکومتی از وجود قریب 5 میلیون شهروند افغان در ایران سخن می گویند که در بدترین شرائط انسانی و معیشتی و در سایه نبود هرگونه حمایت های دولتی , در حاشیه شهرهای بزرگ بویژه استان مرکزی و یا خراسان زندگی میکنند.
خاطرمان هست که در دوران جنگ ضد میهنی ایران و عراق و همزمان با آغاز جنگ داخلی در افغانستان , بدستور خمینی ورود اتباع افغانی برای برآورده نمودن نیازهای جنگی رژیم , کلید خورد.
یکی از شروط اصلی برای ورود آنان , همان همکاری با سپاه مردم کش پاسداران در بخش های مختلف و بویژه حضور در جبهه های جنگ ضد میهنی بود.
با پایان جنگ های داخلی در این کشور مصیبت زده , رژیم آخوندی موضوع « امنیت ملی » را در دستور کار قرار داد و بدین سان اقامت مهاجران افغانستانی در شانزده استان ایران به جزچهاراستان قم، البرز، تهران و خراسان را ممنوع اعلام کرد ( سایت ویکی پدیا)
بدین سان دیکتاتوری مذهبی سنگ بنایی بنام « نژاد پرستی » را در دستور کار خود قرار داد تایشرائط زندگی برای این حجم بزرگ از انسان های دردمند را آنچنان تنگ نماید که بدلیل فقر و تنگدستی به خواسته های حکومت تن در دهند.
سخن از مقوله ای بنام نژاد پرستی در سایه دین فروشی می باشد که اکنون به تبعیض , سرکوب , تحقیر , عدم صدور شناسنامه , محرومین از حقوق شهروندی , کوچ اجباری و مسدود نمودن ساده ترن نیازهای روزانه افغان های مقیم ایران راه برده است.
کافی است تا در این رابطه نیم نگاهی به منظر شهرها و دستورات دادستان ها و یا مراکز سرکوب تحت عنوان نیروی انتظامی و انداخته تا بدین سان به عمق رفتار ضد انسانی رژیم آخوندی با این انسان های دردمند پی ببریم.
نصب تابول هایی مانند « بدستور دادستان محترم , فروش نان به اتباع ممنوع می باشد» آینه تمام قدی برای سیاست های ضد بشری رژیمی است که تا دیروز دسته دسته از آنان را راهی جنگ های نیابتی در سوریه , لبنان , عراق و جای جای منطقه بحرانی خاور نزدیک می نمود.
حال با انقضای تاریخ مصرف جنگ های نیابتی و صدور تروریسم , دیکتاتوری ولی فقیه در یک اتهام واهی بنام « جاسوسی» , راهکار را در اخراج آنان از کشور با اهرم گرسنگی , تحقیر , کوچ اجباری و سرکوب قرار داده است.
سیاست « مجازات دستجمعی» که در دوران فاشیسم هیتلری پایه گذاری گردید , اکنون با شکست خامنه ای در جنگ افروزی های منطقه ای , به بخشی از سیاست های رژیم آخوندی تبدیل گردیده است. همچنبن دراین راستا از یک دیکتاتوری خون ریز و ضد انسانی مذهبی سخن می گوئیم که بسیاری از سیاست های آن نمونه های کپی برداری شده از فاشیسم هیتلری می باشد.
کافی است تا دراین رابطه تاریخ گذشته جهان را ورق زده تا بدین سان به عمق دیدگاه های سیاسی و ایدئولوژیک این جریانات مرتجع , ضد تکاملی و ضد بشری بهتر پی ببریم.
بخش بزرگی از مهاجران افغان نیز طی این پروسه کوتاه , به شکلی غیر انسانی همراه با رفتارهای خشونت‌آمیز، مصادره اموال و پاره کردن مدارک رسمی اقامتی و شناسایی‌شان از ایران اخراج گردیده اند. بخش دیگری نیز اکنون در کمپ های استان سیستان و بلوچستان عامدانه به گرسنگی کشیده شده تا جائیکه تنها منابع حیات آنان کمک های بیدریغ مردم محروم این دو استان ضربه خورده می باشد. .
دراین میان جالب اینجاست که باند های فاشیستی مانند طرفداران رضا پهلوی نیز در شبکه های اجتماعی , همراه با تبلیغات حکومتی « بشکن زنان و شادی کنان » از چنین سیاست های ضد انسانی تحت عنوان « دفاع از نژاد اریایی» دفاع می کنند.
آری این همان « نزاد پرستی » در قرن بیست و یکم می باشد که ریشه در دو واقعیت تاریخی بنام دیکتاتوری های « شاه و شیخ » دارد. سکوت عامدانه رضا پهلوی در این رابطه به یقین همان چراغ سبز برای طرفداران سلطمنت سرنگون شده می باشد.
بقول آقای رجوی : « رفتار ننگین رژیم ایران با پناهجویان افغان موجب شرم هر ایرانی است. با اعتذار و همدردی با برادران و خواهران افغان فقط می‌توانم بگویم , آنچه را آخوندها و پاسداران با شما میکنند و مبلغ آن هم هستند, از چشم مردم ایران نبینید. آنها دشمنان بشریت و مردم ایران و افغانند».