آرزوی آدمی در هر مکانی که در کره خاکی زندگی می‌کند، به سر بردن در سرزمینی سبز و خرم و آباد و در کنار عزیزان است. بهشت، همان پاداشی است که خداوند به نیکوکاران و کوشندگان راه آزادی و عدالت وعده داده است. انسان اما در همین زادگاه خود تلاش کرده است تا گوشه‌یی از آن آینده را در محیط‌زیست خود محقق سازد، اما مگر ابلیس آدم‌نما اجازه می‌دهد؟ آن که هدف و سرشتش را با برکندن آبادانی و سبزی و صلح عجین ساخته، در کسوت مستبد خونخوار و ضدتوسعه و پیشرفت بشر و در پوشش عمامه، عبا و قبا و یا کت و شلوار کارگزار شیطان، به کندن درخت و ریشه‌کنی سبزی و شوره‌زار کردن آبادی مشغول است. چندی است علیرضا زاکانی، بسیجی چماقدار سابق و شهردار تحمیلی تهران برای اجرای نقشه شوم خود و باند حاکم بر شهرداری مبادرت به ریشه‌کنی درختان بوستان و پارک‌های پایتخت کرده است تا از هم‌کیشانش در نابودی محیط‌زیست به پهنای ایران‌زمین و شخم زدن جنگل‌ها و از بین بردن تالاب‌ها و هر چه تکامل و تطور عقب نیافتد. حالا شهرداری یک روز هوس ساختن هتل در یک پارک دارد؛ یک روز قصد ساخت مسجد در پارک قیطریه؛ یک روز قرارداد مخفی و امنیتی (؟!) با چینی‌ها برای واردات اتوبوس… و امروز نوبت به پارک لاله رسیده است.
شهرداری تهران چه در سر دارد که به جان پارک‌ها افتاده است؟
این پرسش از زبان یک استاد گیاه شناسی دانشگاه تهران است. او در اعتراض به یک ترفند دجالگرانه در هزاران پلاکارد نصب شده در سطح شهر با عنوان «زنده باد درخت»! می‌گوید: «با رفتار‌های تهاجمی این‌چنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان“ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند» (خبرآنلاین۱۶اردیبهشت۱۴۰۳).
وی‌می‌گوید این تنها پارکی است که در آن درخت انجیلی (Parrotia persica) بیش از نیم قرن پیش کاشته شده است و به همین دلیل ارزش و اعتبار حفاظتی بسیار بالایی دارد.
شیوا آراسته، پژوهشگر حوزه معماری هم می‌گوید: «هنوز از اعتراض به ساخت و ساز در پارک قیطریه و ممانعت از آن فارغ نشدیم که آوار ساخت و ساز در پارک لاله بر سرمان می‌ریزد».
حنیف رضا گلزار، فعال محیط‌زیست در ایکس خود هشدار می‌دهد: «آقای شهردار! فرهنگ عمومی جامعه با قطع درختان کهنسال و سرهم بندیِ آجر و سیمان و تیر آهن ارتقا پیدا نمی‌کند. لجبازی با افکار عمومی را تمام کنید!»
مضحک آن که چمران رئیس شورای شهر تهران اظهار بی‌اطلاعی می‌کند: «چمران در پاسخ به پرسشی در ارتباط با حصارکشی درون پارک لاله گفت: هنوز مشخص نیست برای چه موضوعی این کار انجام شده است. بر اساس آنچه که پرسیده شده است، پس از جشنهای ماه رمضان احساس شده که در آنجا نیاز به چنین فضایی وجود دارد» (اکو ایران۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳).
پارک‌خواری پشت نقاب «زنده باد درخت»!
اما موضوع دامنه‌های از تعرض و دستکاری در بوستانهایی است که مردم رنج دیده و ستم‌زده برای ساعتی در آن می‌آسایند. عباس آخوندی، از وزرای مغضوب دولتهای پیشین در واکنش به ساخت و سازهای مشکوک در بوستانها نوشته است: «واقعا نمی‌دانم چه از جان شهر و مردم می‌خواهند؟ چه لجاجتی با زندگی مردم دارند؟ شگفت آن که نهادهای دینی که آشکارا می‌بینند از نام دین چنین سوءاستفاده می‌شود، خاموش‌اند. شمایان از کجا آمده‌اید که زندگی مردم برایتان پشیزی ارزش ندارد؟… ما را چه می‌شود؟» (شرق۱۶اردیبهشت۱۴۰۳)
هشدار به رؤسای قوا؛ فاجعه نزدیک است
اگر بخواهیم موضوع را ریشه‌ای‌تر دنبال کنیم همه فلش‌ها و علائم به سوی عمود شکسته خیمه نظام نشانه می‌روند؛ آن که از یک‌طرف در جنگ‌افروزیهای خاورمیانه دخیل است و از طرف دیگر با چوبه‌های اعدام در داخل، بساط وحشت آفرینی می‌سازد تا از قیام سرنگونی ساز پیشگیری کند.
فرشاد مومنی استاد دانشگاه با ذکر آمارهای رسمی وضعیت محیط‌زیست ایران می‌گوید: «مرکز پژوهش‌ها می‌گوید ۱۳۹۹ رتبه ایران از نظر کیفیت محیط‌زیست ۶۷ بوده و الآن به ۱۳۳ رسیده است. این فرو نشست‌ها، گسل‌ها، آلودگی‌ها و بحران آب آن‌قدر کم اهمیت است؟… امتیازهای غیرعادی به مافیای سدسازی می‌دهید، در حالی که از سال‌ها قبل ایرانی‌ها فهمیده بودند سدسازی در بخش‌های قابل توجهی از ایران حماقت است» (تجارت‌نیوز ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳)
وی خطاب به رؤسای قوا می‌گوید: «در ایران سالم‌ترین و باشرافت‌ترین افراد متهم به نفوذ می‌شوند! نفوذی کسانیند که فقر و فلاکت و وابستگی را افزایش می‌دهند. تا کار به فاجعه نکشیده رویه‌ها را تغییر دهید»
اما در فاشیسم دینی حاکم بر ایران تغییر رویه محال است. بلافاصله پس از اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه، زاکانی گفته بود: «نه تنها در پارک قیطریه، بلکه در همه بوستانهای پایتخت، مسجد می‌سازیم»! سخنگوی شهرداری تهران هم، در ایکس نوشت: «ساخت مسجد در بوستانهای فرامنطقه‌یی (پارک‌های بزرگ غیرمحله‌ای) مصوبه شورای عالی مساجد تهران را دارد. در ٣ دهه گذشته ۴٣ مسجد در آنها ساخته شده و برای ٣۴ بوستان فرامنطقه‌یی دیگر از جمله پارک قیطریه مصوبه دارد». تصرف و تخریب پارک‌ها در تهران تنها از سوی شهرداری صورت نمی‌گیرد بلکه نهادهای امنیتی و نظامی و نهادهای زیر نظر خامنه‌ای هم اقدام به این کار می‌کنند. ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران، پس از قطع ۶۰ درخت در «پارک اقاقیا» از سوی «ستاد اجرایی فرمان امام» که زیر نظر خامنه‌ای اداره می‌شود، گفته بود که این اقدام به‌بهانه مالکیت بخشی از این پارک انجام شده است.
رژیم آخوندی تا همه ایران را ویران نکند، دست بردار نیست، جز این‌که به دست فرزندان دلیر و آگاه خلق ریشه‌کن گردد.
سایت مجاهدین خلق