رژیم ولایت فقیه در باتلاق ناتوانی، تلاش می کند تا هزینه تحقیر و شکست سیاسی و اقتصادی را با نمایش قدرت بر دوش مردم آوار کند.
محروم کردن کودکان دانش آموز در شهرهای سیستان و بلوچستان، به دلیل نداشتن شناسنامه در سال تحصیلی ۱۴۰۴، یکی از این گونه نمایشهای اقتدار رژیم بعد از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه است. کودکان دانش آموز بدون شناسنامه از سال ۱۳۹۶ با اظهاریه خانواده می توانستند در مدارس تحصیل کنند که این امکان از آنها در سال جدید گرفته شد. رژیم تحمیل بی سوادی را به تبعیض در بی هویتی این کودکان اضافه کرد.
یکی از کودکان که با دید کودکانه اش نداشتن شناسنامه را کوچک فرض می کند گفته است: «از روزی که مدرسه شروع شده ما فقط میریم و میاییم. ۲۵۰ نفر به خاطر شناسنامه کوچیک نمی توانیم درس بخوانیم… ما نمیتونیم درس بخونیم؟ ما بلوچ هستیم و من یک دختر ۱۱ساله هستم که امسال می خواستم به کلاس چهارم بروم.» به گفته فعالان اجتماعی بلوچستان، اکثریت این کودکان از خانواده های یک طرف ایرانی و یا دو طرف ایرانی هستند. (اعتماد آنلاین ۱۲ مهر ۱۴۰۴)
در مناطق محروم سیستان و بلوچستان، جایی که شلاق فقر بر گردهِ کودکان شکاف می اندازد، محرومیت از شناسنامه و جلوگیری از تحصیل، به حساب نشمردن آنها در جغرافیای ایران است. این امر، تبعیض مضاعف، عدم دستیابی به امکانهای اجتماعی و… پدیده ای غیر انسانی در حکومت فاسد ولایی است.
محروم نگاه داشتن جوانان سیستان و بلوچستان و دیگر مناطق مرزی، سیاستی هدفمند برای تداوم نابرابری، کنترل امنیتی و سرکوب است. کاربرد چنین سیاستی چه در زمان حکومت پادشاهی پهلوی و چه در دوره ۴۶ ساله جمهوری اسلامی، همواره مانعی در برابر توسعه، عدالت و… در این مناطق است.
البته همین هموطنان بی شناسنامه ما در پای چوبه های اعدام، در شکنجه گاهها هویت دار می شوند. زنده یاد خدانور لجه ای، بلوچ و از اهالی زاهدان، مدرک هویتی نداشت و در جریان خیزش سراسری سال ۱۴۰۱، در سرکوب خونین جمعه زاهدان، به دست ماموران جنایتکار خامنه ای زخمی و به قتل رسید. بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان، خدانور را که کلیه اش تیر خورده بود از درمان محروم کرد. نگاهی به لیست اعدامیها کافیست که این تبعیض و شکاف طبقاتی را در مناطق محروم سیستان و بلوچستان ببینیم.
در رابطه با لاکچری شدن تحصیل و پولی سازی مدارس، ساکنین شهرک پارس جم، روز یکشنبه ۱۲ مهر در اعتراض به نبود مدارس دولتی و هزینه ای بالای مدارس غیر انتفاعی دست به تظاهرات زدند و شعار دادند: «آموزش رایگان حق مسلم ماست.»
حق تحصیل رایگان و برابری در آموزش از جمله حقوق بشر و سلامت نسلهای آینده است. این ابتدایی ترین خواست عمومی با ساختار فاسد رژیم تضاد دارد. برای تحقق آن، سرنگونی رژیم و برپایی ایرانی دموکراتیک با جدایی دین از دولت امری ضروریست.
جنگ خبر