سفر وزیر خارجه کویت، گشایش یا انزوا
تاریخ ایجاد در 09 بهمن 1395
معاون اول نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه کویت، در جریان سفر یک‌روزه خود به تهران، روز چهارشنبه (6بهمن) با حسن روحانی دیدار کرد و «پیام کتبی» امیر کویت را تسلیم وی نمود.
او دو ملاقات نیز با ظریف وزیر خارجه رژیم داشت. مقامها و رسانه‌های رژیم خبر این سفر و مضمون پیامی را که وزیر خارجه کویت با خود آورده، به دو صورت کاملاً متضاد منعکس کردند. روحانی طی اظهاراتی که توسط تلویزیون رژیم منعکس شد، هدف از این سفر را «توسعه هرچه بیشتر روابط دوستانه و برادرانه با کشورهای اسلامی» عنوان کرد؛ ظریف هم از نقش امیر کویت «در تقویت حسن همجواری کشورهای منطقه» تشکر نمود. (1)از سوی دیگر اما، تلویزیون رژیم گفت که فرستاده امیر کویت برای «تدقیق روابط با کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس» به ایران آمده است. واژه «تدقیق» جای تأمل دارد، زیرا این واژه معمول و رایجی در دیپلوماسی بین‌المللی نیست.در سایر رسانه‌های حکومتی نیز همین دو فضای متضاد دیده می‌شود. مثلاً از یک سو روزنامه حکومتی وقایع اتفاقیه (از باند خامنه‌ای) نوشت: «در روزهای اخیر، مقامات سعودی از ایران برای حضور در مراسم حج دعوت کرده‌اند و متعاقب آن، صباح الخالد به تهران سفر کرده است». این روزنامه، روند تحولات منطقه‌یی را نشانه «دست بالا» ی رژیم در تحولات منطقه ارزیابی کرده و ادعا نموده که عربستان خواستار گشایش با رژیم آخوندی است چرا که «واهمه دارند که یمن و بحرین هم وارد وضعیتی مشابه با عراق و سوریه شوند که کفه ترازو کاملاً به‌نفع تهران باشد».در نقطه مقابل این ادعا، روزنامه حکومتی جهان صنعت تحت عنوان «سفر استراتژیک» سفر فرستاده ویژه امیر کویت را به‌معنی پایان دادن به دوران دخالتهای رژیم در کشورهای منطقه دانسته و می‌نویسد: «این سفر را همان‌گونه که از زوایای آشکار و نهان آن پیداست، باید پایان صف‌آرایی ژئوپولیتیکی محافل عربی با ایران در چارچوب گفتمان هلال شیعی دانست».
روزنامه حکومتی آرمان (7بهمن) نیز با همین رویکرد، به باند رقیب هشدار می‌دهد که باید برای بهبود رابطه با کشورهای عربی که «اهمیت استراتژیک» برای رژیم دارد «طرحی نو» در اندازد چون «به‌دلیل تحولات رخ داده در سوریه، عراق و به‌ویژه یمن» این امر «هزینه‌های امنیتی، سیاسی و تبلیغی» را برای نظام بالا می‌برد و ممکن است «پای قدرتهای بزرگ را در منطقه» باز کند.اکنون سؤال این است که از این دو بیان متضاد درباره یک واقعیت (پیامی که وزیر خارجه کویت با خود آورده) کدام کذب و کدام مقرون به واقعیت می‌باشد؛ به‌خصوص که صحبت از دو تعبیر و تفسیر نیست، بلکه گزارش یک واقعیت است.بنابراین بایستی به شرایطی که این سفر و پیام کذایی در ظرف آن صورت گرفته، توجه کنیم و برخی خبرهای این روزها را از نظر بگذرانیم:
«وزیر خارجه عربستان بار دیگر… در نشست خبری با همتای فرانسوی خود ادعا کرده ایران در امور داخلی کشورهای منطقه دخالت می‌کند». (2)«وزیرخارجه کویت در تهران هنگام تسلیم نامه امیر کویت به روحانی گفت روابط رژیم ایران با کشورهای عربی باید بر اساس میثاقهای سازمان ملل تحول یاید». (3)عمرالبشیر رئیس‌جمهور سودان گفت رژیم ایران قصد سیطره بر کشورهای عربی را داشته و اهل سنت را هدف قرار داده است. (4)به این فهرست، می‌توان موارد متعدد اظهارات مقامهای کشورهای یمن و بحرین و امارات و اپوزیسیون سوریه و… علیه دخالتهای رژیم آخوندی را افزودشبکه تلویزیونی اسکای نیوز در مورد پیام ارسالی به تهران گفت: «امیر کویت از طرف شورای همکاری خلیج (فارس) در اواخر سال گذشته (2016) مکلف شده بود که پیام مشخصی به رژیم ایران برساند» پیام این بود که اگر در امور کشورهای عربی دخالت نکند، سود خواهد برد، «ولی اگر دخالتهایش را ادامه بدهد، منزوی خواهد شد و تحت فشار منطقه‌یی و بین‌المللی بیشتری قرار خواهد گرفت» به این ترتیب معنی پیامی که وزیر خارجه کویت با خود آورده، اتمام‌حجت با رژیم است.
این اتمام حجت، منطبق است با تغییر دوران که روزنامه آرمان (7بهمن) از آن با عنوان «فرصت حضور ترامپ» یاد کرده و از «لزوم درانداختن طرحی نو» سخن گفته و با بیان خاص خود، همان حرف اسکای‌نیوز را گوشزد کرده است. (5)روشن است که دست برداشتن واقعی از دخالت مورد نظر است و مقامهای کشورهای منطقه، بارها تأکید کرده‌اند که رژیم بایستی از فرستادن عناصر و هسته‌های تروریستی به این کشورها خودداری کند. اگر رژیم به این خواسته گردن بگذارد، به‌معنی یک عقب‌نشینی استراتژیک و سر کشیدن جام‌زهر منطقه‌یی است. اما در صورتی که رژیم همان خط تجاوزگرانه سابق را ادامه بدهد، واکنش متقابل از سوی این کشورها اکنون و با این اتمام‌حجت مورد تأکید قرار گرفته است. کمااین‌که وزیر خارجه بحرین تصریح نموده در اتحادیه عرب «کمیته دائمی پیگیری دخالتهای رژیم» تشکیل شده و اگر رژیم تن به خواست کشورهای عرب ندهد، این کشورها «به‌عملی شدن ابزار پیشنهادی شورا برای مقابله با رژیم ایران» برای «به‌حاشیه راندن آن در منطقه و جهان» متوسل خواهند شد.
ابزارهای پیشنهادی این کشورها نیز، «نظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی» توصیف شده است. (6)به این ترتیب، ولی‌فقیه ارتجاع در منطقه نیز بر سر یک دو راهی مرگبار قرار دارد: یا تمکین به خواسته کشورهای منطقه و دست برداشتن از دخالت در امور آنها که نتیجه آن به گفته خامنه‌ای تن‌دادن به «تنزل بی‌پایان» و گردن نهادن به سلسله «برجامهای 2و 3 و 4 و غیرذلک» تا نفی نظام است. (7) یا در برابر این کشورها خواهد ایستاد که این هم به گفته خود خامنه‌ای، به‌معنی «له شدن زیر فشارها»ی جهانی و منطقه‌یی می‌باشد.پانویس: ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ تلویزیون رژیم- 6بهمن
2 ـ تلویزیون رژیم- 6بهمن
3 ـ تلویزیون العربیه- 6بهمن
4 ـ در مصاحبه با روزنامه «الشرق‌الأوسط» ـ 7بهمن
5 ـ این امر (دخالت در امور کشورهای منطقه) ضمن بالا بردن هزینه‌های امنیتی، سیاسی و تبلیغاتی طرفین، پای قدرتهای فرا منطقه‌یی از جمله بریتانیا را در منطقه باز کرده است. بنابراین لزوم در انداختن طرحی نو از طریق اعتماد‌سازی مجدد، احیا و بهبود مناسبات با کشورهای همسایه و منطقه و طراحی یک سیستم امنیت درون منطقه‌یی از مهم‌ترین اولویت‌های دستگاه دیپلوماتیک کشور در منطقه غرب آسیا است6 ـ سایت حکومتی عصر ایران ـ2بهمن
7 ـ سخنرانی خامنه‌ای در دیدار با مقامهای نظام ـ 25خرداد 95: «این تنزل پایانی ندارد همان‌گونه که اکنون بعد از موضوع هسته‌ای، موضوع موشکی را پیش کشیده‌اند، بعد از موشک، نوبت به حقوق‌بشر می‌رسد، بعد از حقوق‌بشر، موضوع شورای نگهبان، سپس موضوع ولایت فقیه و در نهایت قانون اساسی و حاکمیت اسلام مطرح خواهد شد…».
سایت مجاهدین خلق