با نگاهی به وضعیتت اسفبار حقوق بشر در دیکتاتوری ولی فقیه بخوبی می توان به واقعیتی بنام «امنیتی» بودن حق زندگی در ایران آخوند زده رسید.
براین اساس نگاه کلی حاکمیت به مقوله هایی مانند حقوق بشر، حقوق شهروندی، زنان، کودکان، حق معیشت و رفاه و تمامی آنچه را که در جهان امروزی برای زندگی امری طبیعی می باشند، صد البته امنیتی است.
یک نمونه آن وضعیت وخیم کولبران است. سخن از قشر محروم ، فقیر و زحمت کشی است که برای یک لقمه نان ده ها کیلومتر را در مناطق صعب العبور و کوهستانی، با پای پیاده و دستانی تاول زده و با کوله باری از درد، رنج و محنت طی می کنند و سرانجام قبل از رسیدن به مقصد نهایی بضرب گلوله پاسداران ، جان به جان آفرینان می سپارند.
نمونه اخیر برادران خسروی، نوجوانانی که در عنفوان ۱۴ و ۱۷ سالگی، بدلیل نبود امکانات و در تعقیب و محاصره نیروهای سرکوبگر خامنه ای، در برف و سرما جان دادند، به یقین وجدان میلیون ها ایرانی را برانگیخته است.
سراسر نوار مرزی بویژه در خطه کردستان که از سوی خامنه ای منطقه ای ««امنیتی» اعلام شده است، فتلگاه کولبران و خرده فروشان می باشند. در این راستا نیز نمونه هایی مانند آزاد و فرهاد خسروی، از یک خانواده محروم مریوانی در ایران بوفور یافت می شود.
سخن از خانواده هایی است که در فقر مطلق بسر می برند و پاسخ رژیم به حق زندگی برای آنان همان گلوله است. در رسانه های حکومتی و از فردای بروز خشم میلیون ها هموطن و لعن و نفرین علیه حاکمان دزد و فاسد ، از جمله آمده است که پدر خانواده «با جمع‌آوری کارتن‌های بلامصرف و فروش آنها امرار معاش می‌کند و پسر دیگرش چوپان» است.
سایت حکومتی جماران (۳۰ آذر ۱۳۹۸) در مطلبی ضمن ریختن اشک تمساح برای کولبران از جمله می نویسد: «مادر: فرهاد عزیز جانم نرو این راه خطرناک است هوا نشان از آمدن برف و بوران دارد؛ فرهاد: مادر قول می دهم همان طور که اولین بارم است که این راه را می روم آخرین بار هم باشد فقط اجازه بده بروم تا بتوانم پول یک دست لباس ورزشی را برای خودم در بیاورم».
اما تشیع پیکر فرهاد خسروی با شعارهای ضد حکومتی و فریاد “مرگ بر دیکتاتور” همراه بود. پیکر وی با حضور گسترده مردم مریوان و در یک همبستگی ملی و در حالیکه تکه‌ای نان، به نشانه گرسنه بودن کولبران در دست داشتند ، بدرقه شد.
در این رابطه خانم مریم رجوی در پیامی از جمله تاکید کرد: « یخ زدن فرهاد ۱۴ساله که به جای مدرسه برای نان شب به کولبری رفته بود، قلب هر انسانی را به درد می‌آورد. درود بر مردم مریوان که در ادامه قیام قهرمانانه‌شان با شعار مرگ بر دیکتاتور پیکر او را تشییع کردند و یاد همه شهیدان قیام آبان را نیز گرامی داشتند».
همبستگی ملی