پاس کاری متن ارائه شده از سوی جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی در اتحادیه اروپا میان رژیم آخوندی و ایالات‌متحده، سخن از وضعیت نامتزلزل برای حصول توافق اتمی را دارد.
این واقعیت را سخنگوی وزارت خارجه رژیم در تازه‌ترین سخنان و ضمن اعتراف به اینکه «پاسخی از آمریکا داده نشده» این‌گونه بیا کرده است: «اگر ایران نیازمند توافق است، آمریکا و اروپا بیش از ایران نیازمند هستند». (خبرگزاری حکومتی ایمنا ۳۱ مرداد ۱۴۰۱)
ترجمان این جملات به معنای باج‌گیری رژیم آخوندی از طرف‌های مقابل با هدف گرفتن امتیازهای هرچه بیشتر در روند مذاکرات می‌باشد. یک واقعیت در این میان همان نیاز شدید اروپا به انرژی جایگزین در فردای جنگ در اوکراین می‌باشد که در منطق خود تنش‌های شدید اقتصادی با بروز تورم و گرانی را در این قاره به همراه آورده است.
بدین‌سان خامنه‌ای تلاش دارد تا با اهرم «نفت و گاز»، میدان بازی برای رژیم آخوندی را هرچه گسترده‌تر نماید. در این رابطه نیز داده‌های حکومتی ضمن تائید بر نیاز طرف‌های مقابل ازجمله تأکید کرده‌اند: «با پیشرفت در مذاکرات احیای توافق هسته‌ای میان ایران و قدرت‌های جهانی، به نظر می‌رسد فرصت بازگشت نفت خام ایران به بازارها در بهترین برهه زمانی ممکن رقم خواهد خورد و نفت ایران به‌راحتی جذب بازار می‌شود». (سایت حکومتی دنیای اقتصاد ۳۱ مرداد ۱۴۰۱)
بدین‌سان خیز خامنه‌ای در راستای جایگزین نمودن «نفت ایران» در مقابل صادرات روسیه ارزیابی گردیده، امری که اساساً با دکترین «نگاه به شرق» حکومت در تضاد جدی قرارگرفته و در صورت تحقق آن، تمامی سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک آخوندی را به باد هوا خواهد سپرد.
مضافاً براین نکات نیز یک کارشناس اقتصادی در بلومبرگ تأکید کرده است: «بازگشت نفت ایران به بازاری که نزدیک به از دست دادن عرضه بزرگی از سوی روسیه است، نمی‌تواند به‌اندازه کافی سریع اتفاق بیفتد. کشورهای اتحادیه اروپا همچنان حدود ۲/ ۱ میلیون بشکه در روز نفت دریابرد از روسیه وارد می‌کنند که دوسوم میزان قبل از حمله نیروهای روس به اوکراین است». (همان منبع بالا).
از سوی دیگر نیز باید به رشد اعتراضات و مخالفت‌ها علیه هرگونه توافق احتمالی در ایالات‌متحده اشاره نمود. یک دلیل برای ین امر نیز وجود انتخابات میان‌دوره‌ای در ماه نوامبر در این کشور است که سایه خود را بر مجموعه مناسبات و یا بازگشایی با دیکتاتوری ولی‌فقیه انداخته است.
نشریه هیل در تحلیلی از این اوضاع بشدت شکننده و نقش بلامنازع کنگره که اکنون اکثریت آن در دست جمهوری خواهان می‌باشد، ازجمله نوشته است: «موضوع برگشت به برجام در سیاست ایالات‌متحده چنان سیاسی شده است که هر جمهوری‌خواه جانشین فرضی بایدن که در حال حاضر در نظرسنجی‌ها حدود ۴۰ درصد تأیید دارد، احتمالاً در روز اول ریاست‌جمهوری‌اش آن را پاره می‌کند». (سایت مجاهدین خلق ۳۱مرداد ۱۴۰۱)
به‌یقین این همان نکته کلیدی در تمامی خواسته‌های نامشروع خامنه‌ای مبنی بر گرفتن «تضمین» از دولت بایدن می‌باشد. در این رابطه رژیم آخوندی به‌خوبی می‌داند که اولاً دستیابی به هرگونه توافق میان دولت‌های به‌منزله پایان ماجرا نیست و ثانیاً چنین توافقاتی باید هم در کنگره رو هم در مجلس این کشور مورد ارزیابی و تصویب نهایی قرار بگیرد تا به «قانون» تبدیل گردد، امری که با توجه به انتخابات آتی در ایالات‌متحده، امکان‌پذیر نیست.
لذا تصویب نشدن معاهدات در مجالس نیز همان «پاشنه آشیل» ماجرا برای رژیمی است که تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در سبد «برجام» قرار داده است.
سخنگوی وزارت خارجه رژیم این وضعیت بغرنج برای رولی فقیه را با جملاتی مانند «ما از مواضع خود کوتاه نخواهیم آمد» به بیرون ساطع کرده است، امری که بر پیچیدگی وضعیت برای حصول هرگونه توافقی ضریب دوچندان زده و تمامی خوش‌بینی‌های لاورف و یا جوزف بورل را در هاله‌ای از ابهام فروبرده است.
همبستگی ملی