درجلسه یی که با شرکت شماری از سازمان‌های غیر دولتی دارای رتبه مشورتی سازمان ملل متحد، جلسه‌یی در کلوپ مطبوعات ژنو برگزار شد، سخنرانان تأکید کردند که سرکوب و جنایات رژیم در جریان قیام بزرگ مردم ایران که از هفتم دی‌ماه گذشته شروع شده، لزوم تحقیقات درباره جنایت‌های رژیم و سپردن عاملان آن به دست عدالت را دوچندان می‌کند.
دراین جلسه که به ابتکار انجمن «عدالت برای قربانیان قتل عام سال ۶۷» تشکیل شد، برجسته‌ترین حقوقدانان بین‌المللی، زندانیان از بند رسته و شاهدان و خانواده‌های شهیدان قتل عام زندانیان سیاسی شرکت داشتند، در این جلسه، سخنرانان به حسابرسی از سران حکومت آخوندی و توقف جنایت‌های رژیم علیه قیام‌کنندگان در زندان‌ها فراخوان دادند.
گزارشی از این اجلاس از نظرتان می‌گذرد:
سخنرانی برجسته‌ترین حقوقدانان بین‌المللی
و حمایت سازمان‌های غیر دولتی دارای رتبه مشورتی سازمان ملل
در جلسه استماع شهود قتل عام و جنایات دیکتاتوری آخوندی که در کلوپ مطبوعات ژنو تشکیل شد، نمایندگان سازمان‌های غیر دولتی دارای رتبه مشورتی ملل متحد و حقوقدانان برجسته، با اشاره به دستگیری‌های گسترده در جریان قیام بزرگ مردم ایران و قتل شماری از قیام‌کنندگان در زندان‌ها بر لزوم توقف این جنایات سرکوبگرانه تاکید کردند.
در این جلسه استماع که با شرکت و سخنرانی شماری از برجسته‌ترین حقوقدانان متخصص در امور حقوق بشر بین‌المللی برگزار شده بود، تعدادی از شاهدان، زندانیان سیاسی از بند رسته و اعضای خانواده‌های شهیدان قتل عام ۱۳۶۷ به ادای شهادت پرداختند.
در این اجلاس که به‌مدت قریب به ۸ ساعت ادامه داشت، نمایندگان هیأت‌های نمایندگی کشورهای مختلف در سازمان ملل، سازمان‌های غیردولتی، شخصیت‌های مدافع حقوق بشر مستقر در ژنو و همچنین نمایندگانی از ملل متحد شرکت کردند و به تهیه گزارش پرداختند.
جلسه استماع جامعه مدنی در ژنو، بطور سمبلیک در قالب یک دادگاه جامعه مدنی و در ۴ قسمت برگزار شد. در شروع این اجلاس، طاهر بومدرا در سخنان افتتاحیه خود ضمن معرفی حقوقدانان برجسته و متخصصین حقوق بشر، علت و هدف برگزاری جلسه استماع را توضیح داد.
وی گفت که قتل عام (۶۷ در ایران) هم‌چنان ادامه دارد و تأکید کرد که جنایات رژیم علیه قیام‌کنندگان، یکی از شواهد این واقعیت است.
سپس در قسمت اول کریستی بریملو، وکیل برجسته انگلستان با رتبه مشورتی ملکه و رئیس کمیته حقوق بشر کانون وکلای انگلستان و ولز به نیابت از جانب همه قتل عام شدگان سال ۶۷ و خانواده‌های آنها کیفرخواست خود را علیه عاملان این جنایت ارائه کرد. خانم بریملو با استناد به فتوای جنایتکارانه خمینی جلاد، نامه‌های منتظری و نوار صوتی دیدار او با ۴ تن از اعضای هیأت‌های مرگ و همچنین اعترافات سران رژیم، نتیجه‌گیری کرد که به‌طور حتم آنچه در سال ۶۷ رخ داد، مصداق جنایت علیه بشریت است.
وی با اشاره به این‌که اعضای هیأت مرگ هم‌اکنون نیز از بالاترین سران رژیم آخوندی هستند تأکید کرد که جنایات سال ۶۷ در ایران هم‌چنان ادامه داشته است.
کریستی بریملو با اشاره به دستگیری‌های گسترده در جریان قیام بزرگ مردم ایران و قتل شماری از قیام‌کنندگان در زندان‌ها بر لزوم پایان‌دادن به مصونیت عاملان این جنایات تأکید کرد و به تحقیقات بین‌المللی و قرار دادن تمامی مسئولان این جنایت‌ها در مقابل عدالت در یک دادگاه بین‌المللی فراخوان داد
او سپس از شش تن از زندانیان سیاسی سابق و خانواده های شهیدان دعوت کرد تا در مورد مشاهداتشان شهادت بدهند. شهادت‌های تکان‌دهنده آنها از جنایات دژخیمان رژیم، حاضران در این جلسه استماع را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد. قسمت دوم این برنامه، پنلی متشکل از متخصصان حقوق بشر بود. در این پنل ژان زیگلر، نایب‌رئیس کمیته مشورتی شورای حقوق بشر، اریک سوتاس از چهره‌های برجسته مدافع حقوق بشر که بمدت ۲۰ سال ریاست سازمان جهانی علیه شکنجه را بعهده داشته، خوآن گارسه وکیل سرشناس بویژه در امر پیگیری مسئولان جنایت علیه بشریت و طاهر بومدرا، شرکت داشتند.
خوان گارسه در سخنرانی خود بر لزوم اقدام ارگان‌های بین‌المللی و تحقیقات درباره قتل عام ۶۷ تأکید کرد، و گفت: جلسه امروز فقط گرامیداشت قربانیان دیروز نیست، بلکه همچنین کمکی به نسل کنونی و برای آیندگان است.
ژان زیگلر در مقدمه صحبت هایش به بررسی تاریخی مقابله مجاهدین و خمینی پرداخت و گفت از همان ابتدا مسعود رجوی به خمینی گفت که مردم ایران برای آزادی انقلاب کرده‌اند و درخواست او برای همکاری را رد کرد.
وی بعد از تشریح این روند از جمله با استناد به فهرست اسامی و مشخصات ۲۰ هزار تن از شهیدان مجاهد خلق به بررسی قتل عام سال ۶۷ پرداخت.
ژان زیگلر مردم ایران دوباره بپاخاسته‌اند؛ امروز با یک نسل جدید مواجهیم؛ جوانانی که با به خطر انداختن جان خود دست به تظاهرات زده‌اند… طبعاً در اعتراض به وضعیت وخامت‌بار اقتصادی و فساد آخوندها این کار را انجام می‌دهند؛ اما عمیق‌تر از آن، نقطه انگیزش آنها، شهیدان سال ۶۷ هستند. آنها به آزادی، دموکراسی و احترام به حقوق بشر فراخوان می‌دهند. قطعاً آنها با الگوی قهرمانانه شهیدان سال ۶۷ تغذیه می‌شوند…
ژان زیگلر تأکید کرد: مبارزه مجاهدین و شورای ملی مقاومت… برای آزادی ما نیز هست؛ چون با به اسلام روشنایی، هم‌زیستی و همکاری… نیازمندیم. ابعاد (این مبارزه) جهانی است؛ نه فقط در فداکارای شهیدان سال ۶۷ بلکه همچنین در فداکاری کسانی که امروز و همین الآن تحت شکنجه… قرار دارند…، یک رابطه ارگانیک بین فداکاری آنها و آزادی ما وجود دارد.
وی در پایان سخنانش گفت: باید ملل متحد یک دادگاه ویژه در رابطه با ایران تشکیل بدهد تا به مصونیت (مقامات این رژیم) که برای بشریت شرم‌آور است، پایان داده شود.
طاهر بومدرا در سخنانش وظایف سازمان ملل را مرور و نتیجه‌گیری کرد که گزارشگران موضوعی ملل متحد چه به صفت فردی چه به صفت جمعی موظفند در رابطه با این جنایت علیه بشریت دست به اقدامات لازم بزنند و از جمله خواستار اقدامات مشخص از سوی کمیسر عالی حقوق بشر بشوند. وی همچنین تأکید کرد که کمیسر عالی حقوق بشر موظف است یک هیأت حقیقت‌یاب و کمیسیون تحقیق برای رسیدگی به این موضوع اختصاص بدهد.
اریک سوتاس در سخنانش به تحقیقات جامعه بین‌المللی در مورد جنایت‌های رژیم آخوندی در جریان قتل عام سال ۶۷ فراخوان داد، و گفت: مبارزه با مصونیت، تنها عاملی است که عدم تکرار (جنایات) را تضمین می‌کند…
در سومین قسمت برنامه، خانم کریستی بریملو ۹ شاهد دیگر از زندانیان سابق سیاسی و خانواده‌های شهیدان قتل عام را برای ادای شهادت فراخواند که هر یک از آنها نیز وجوه مختلف مشاهداتشان را درباره جنایت‌های رژیم در زندان‌ها و شواهد انکارناپذیر جنایت علیه بشریت در قتل عام ۶۷ را تشریح کردند.
در قسمت چهارم جلسه استماع جامعه مدنی پیرامون قتل عام سال ۶۷ سر جفری رابرتسون قاضی پیشین دادگاه ویژه سرالئون که توسط سازمان ملل برای رسیدگی به جنایات علیه بشریت ایجاد شده بود و پروفسور اریک داوید حقوقدان برجسته در امور حقوق بشر انساندوستانه از بلژیک نظرات خود را درباره ماهیت قتل عام ۶۷ و وظایف سازمان ملل در این رابطه تشریح کردند.
جفری رابرتسون توضیح داد که هیچ توجیهی برای قتل عام سال ۶۷ وجود ندارد و با استناد به فاکت‌های مشخص تبلیغات رژیم آخوندی را که برای گریز از حسابرسی و مجازات، تلاش می کند آن‌را به عملیات کبیر فروغ جاویدان ربط بدهد رد کرد. وی گزارشگر ویژه ملل متحد درباره وضعیت حقوق بشر در ایران را فراخواند که خواستار تشکیل یک کمیسیون تحقیقات مستقل بشود.
پروفسور اریک داوید نیز ضمن ارائه بحث مبسوطی حول قوانین بین‌المللی با استناد به ماده ۷ معاهده رم تأکید کرد که آنچه در سال ۶۷ در ایران رخ داد مصداق بارز جنایت علیه بشریت است و سازمان ملل باید یک هیأت مستقل برای تحقیقات تشکیل دهد.