مهرداد هرسینی
طی گذشت بیش از پنج ماه از قیام در شهرهای میهن با کمال تاسف شاهد رفتار بغایت غیر ژرونالیستی , مغرضانه , حذف و سانسورعامدانه ازسوی پاره ای از رسانه های استعماری و بویژه تلویزیون به اصطلاح « ایران »! اینتر نشنال , در رابطه با مقاومت ایران و کانون های شورشی در داخل کشورمی باشم.
سخن از سیاستی گام بگام وهدفدار از سوی متولیان این رسانه « غیروابسته »! می باشدکه تمامی تلاش خود را معطوف به این خلف حقیقت نموده اند تا روند انقلاب دمکراتیک در میهن مان را منحرف و النهایه دستاوردهای آن را صرفا به جیب « بازمانگان » سلطنت مدفون شده پهلوی سرازیر نمایند.
به یقین این همان مطلوب و خواسته دیکتاتوری ولی فقیه می باشد , زیرا حاکمیت نه تنها از چنین روش و اسلوبی هراسی به دل راه نمی دهد, بلکه ضمن آگاهی از پوشالی بودن, عدم وجود هرگونه پایگاه اجتماعی و یا توان سازماندهی این طیف , از آن استقبال هم می کند.
پس نتیجه منطقی برای چنین شیوه های ژورنالیستی ازسوی اینترنشنال به صفت متولی رسانه ای برای پیشبرد استراتژی یکی از کشورهای منطقه که عملا به پایگاه خبر رسانی برای فرزند شاه مخلوع تبدیل گردیده , صرفا اعمال فشار با هدف گرفتن امتیازسیاسی و ژئوپلتیک از رژیم آخوندی (مثلا در مورد عراق , یمن و یا کشورهای حاشیه خلیج فارس و نیز برنامه های موشکی و یا اتمی) می باشد.
دراین رابطه نشریه فارن پالیسی ( 27 ژانویه 2023» در مطلبی به قلم یک نویسنده اهل عربستان تحت عنوان « چرا عربستان سعودی نمی خواهد رژیم ایران سقوط کند؟» , می نویسد : « ریاض به‌دنبال استفاده از تظاهرات ضددولتی است تا امتیازات ژئوپلیتیکی را از تهران بگیرد- اما نه تغییر رژیم».
این مقاله در ادامه به نقش و میدان داری تلویزیون اینترنشنال برای این بازی پرداخته و می افزاید : « در همین حال، بازوی رسانه‌ای تحت کنترل دولت پادشاهی، وقت زیادی را به تظاهرات اختصاص داده است. شبکه «ایران اینترنشنال» مستقر در لندن با بودجه عربستان سعودی ویدیوها و تصاویری را از داخل ایران و هم‌چنین میزبان چهره‌های مخالف، اعضای شبه‌نظامیان مخالف دولت و برخی جدایی‌طلبان آذری و کرد را پخش کرده است».
ترجمان این سخنان وجود همان واقعیتی است که مردم در کوچه و بازار سال هاست آن را در گوش یکدیگر « پچ , پچ » می کنند. مشارکت بخش بزرگی از قلم بدستان , گویندگان , مجریان و برنامه سازان ایرانی که تا چند سال پیشتر در خدمت « وزارت ارشاد و یا رسانه های جمهوری اسلامی » عمل می کردند , صد البته ریشه برای حدس و گمانه زنی های منطقی از سوی مردم ایران را دارند.
مضافا براین واقعیت نیز باید به سیاست کلی این کشورهمسایه نسبت به دیکتاتوری ولی فقیه اشاره نمود , تا پازل و صحت و سقم تمامی « گمانه زنی ها» قدری روشن تر گردند.
نویسنده عرب در ادامه می افزاید : « در عین‌حال شواهد فراوانی وجود دارد که نشان می‌دهد دولت کنونی عربستان منطقی است – و در واقع خواستار سقوط جمهوری اسلامی نیست بلکه به‌دنبال تضعیف تهران به اندازه کافی برای گرفتن امتیازات ژئوپلیتیکی کلیدی است».