مهرداد هرسینی
شهرهای میهن اشغال شده یکی پس از دیگری برمی‌خیزند و دیکتاتوری سرکوبگر و خون‌ریز خامنه‌ای را با تمامی باندهای آن به چالشی ملی برای رسیدن به آزادی، دمکراسی و حاکمیت مردمی می‌کشند.
این بینه همان قهر ملی و بازتاب بیش از سه دهه سرکوب از سوی رژیمی است که تمامی تخم‌مرغ‌های خود را در «سبد سرکوب، ترور و خون‌ریزی» گذاشته است. افزایش اعدام‌ها، دستگیری‌های خودسرانه، راه‌اندازی بیدادگاه های نمایشی و فرمایشی به موازات قتل‌عام خونین مجاهدین و مبارزین، به‌ویژه قهرمان در اشرف و زندان لیبرتی، تنها نمونه‌های کوچکی از ابعاد سیاست‌های راهبردی رژیم را به نمایش می‌گذارند.
اکنون قیام به‌حق مردم به جان آمده با شعارهای استراتژیک «سیدعلی حیا کن، مملکت رو رها کن» و یا به مانند آن زن قهرمان و شجاع با فریاد «مرگ بر خامنه‌ای» در شهرهای مشهد، نوشهر، کرمانشاه، رشت، شیراز، قم، اصفهان، قوچان، اهواز، همدان، زاهدان در حالی است که در جامعه جوشان و جوان ایران و در سایه فساد و غارت از سوی متولیان، قریب ۶۰ میلیون ایرانی زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
واقعیت در ایران تحت حاکمیت آخوندی این است که رژیم در بن‌بستی مرگبار برای سرکوب مردم و قیام‌کنندگان قرار گرفته است. خامنه‌ای طلسم شکسته به دلیل مجموعه بروز بحران‌های حاد داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی و به دلیل شقه شکاف عمیق در راس حاکمیت، اساسا در وضعیت سال ۸۸ برای سرکوب خونین قیام نیست.
گذشته از «هارت و پورت‌های» رژیم و بسیج دیوانه‌وار گزمگان ولایت و راه‌اندازی انواع و اقسام تورهای بازرسی و گشت‌های ویژه سپاه سرکوبگر پاسداران، اکنون خامنه‌ای، روحانی و سردمداران حکومت در پایان عمر ننگین خود به عینه دیدند و لمس کردند که مردم به جان آمده و بپا خاسته چگونه در شرایط اختناق مطلق و با رنج و شکنج اشرف نشانان و «کانون‌های شورشی» توانستند تور اختناق و سرکوب را پاره کنند و در بیش از ۲۰ شهر کشور حاکمیت را به چالش سرنگونی بکشانند. این همان جوهر استراتژی اصولی مجاهدین طی چهار دهه حاکمیت ننگین ولی‌فقیه برای جارو کردن این نظام خون‌ریز می‌باشد.
خانم رجوی در این رابطه در پیامی خطاب به قیام‌کنندگان و «کانون‌های شورشی» در میهن اسیرامان تاکید می‌کنند: «دیروز مشهد، امروز کرمانشاه و فردا سراسر ایران، این قیام ناقوس سرنگونی دیکتاتوری سراپا فساد آخوندی و طلوع دموکراسی، عدالت و حاکمیت مردمی را به صدا در آورده است».
این جملات ترجمان واقعیت نهادینه شده در سرزمینی است که اموال ملی آن بدست سران و متولیان حکومت بغارت برده شده است. رشد ونمو فقر گسترده در جامعه، بیکاری و رکود شدید اقتصادی و افت ارزش پول ملی به موازت افزایش مالیات ها و فشار های روزانه حکومت بر مردم و اقشار ضربه پذیر به یقین زمینه های رشد جنبش اجتماعی و رفتن پیام «سرنگونی » به داخل میهن را آماده نموده است.
در راستای قیام های به‌حق مردم به جان آمده و در راستای رسیدن به خواست ملی برای سرنگونی این رژیم فاسد، غارتگر و سرکوبگر از مبارزات و قیام های به‌حق مردم در داخل کشور حمایت بعمل آوریم.
همبستگی ملی