اجرائی نمودن سیاست قدم به قدم برای حذف ترجیحی از سوی دولت نحس سیزدهم اکنون تبعات مخرب خود را نه تنها بر معیشت و نیازمندی‌های روزانه جامعه، بلکه بر بیماران و بخش دارو و درمان نیز برجا گذاشته است.
بدین سان آخوند جلاد ابراهیم رئیسی برخلاف تمامی قول و قرارهای خود در دوران نمایش انتخابات، دست در جیب مردم کرده و تنها از طریق حذف ارز دولتی برای واردات داروهای حیاتی، مبلغ «۲ میلیارد دلار» به خزانه ورشکسته حکومت سرازیر نموده است.
به یقین این اقدام انقباضی که با جان بیماران دردمند و بویژه بیماران نیازمند به داروهای وارداتی بازی می کند، در راستای ضریب زدن به فقر درمانی در ایران آخوندزده می باشد. همچنین حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی برای واردات دارو در حالی است که اساسا زیر بناهای داخلی برای تولید دارو پاسخگوی نیاز های بیماران نمی باشد.
دررابطه با حذف ارز ترجیحی برای بخش‌های دارو و دستگاه‌های پزشکی، معاون وزارت صمت می‌گوید: «با توجه به اینکه تاکنون ارز ۴۲۰۰ تومانی به دارو اختصاص می‌یافت ترجیح بر این بود که این ارزبری برای مصرف داخلی باشد. اما با توجه به حذف ارز ترجیحی و اعمال آن به روش‌های دیگر می‌توان از ظرفیت تولید دارویی کشور در بازاریابی صادراتی نیز استفاده کرد». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۵ فروردن ۱۴۰۱)
بدین سان مشخص می شود که یکی دیگر از اهداف رژیم آخوندی، قاچاق «دارو» و به تبع آن بدست آوردن دلار برای سیاست‌های مخرب حکومتی می باشد. این اقدام مخاطره آمیز در حالی است که بسیاری از داروها در کشور نایاب بوده و طی هفته گذشته قیمت های سرسام آوری را به ثبت رسانده اند.
در این راستا چهره خیابان‌ها و معابر در کشور مملو از آگهی نیازمندان به داروهای ضروری مانند «انسولین، قلبی، تلاسمی، کلیوی، دیالیز و از جمله «دسفرال و دسفوناک» و یا بیماران پیوند کلیه با کمبود داروی «ساندیمون» می‌باشند.
این وضعیت بحرانی نیز در منطق ضدانسانی خود به افزایش شدید بهای دارو راه برده است. یک کارگزار حکومتی در وزارت بهداشت اعتراف کرده است «سال گذشته به دلیل کاهش تخصیص ارز دولتی برای تامین دارو، قیمت برخی داروهای خارجی «تا ۶ برابر» و قیمت داروهای داخلی بین ۳۰ تا ۱۰۰ درصد افزایش یافت». (همان منبع بالا)
همچنین در سایه این بحران اکنون دیکتاتوری مذهبی تلاش دارد تا از طرق راه اندازی باندهای مافیای دارو و زیر شبکه های سپاه پاسداران قاچاق دارو به کشورهای همسایه را به «صنعتی» دیگر در حکومت بدهد. ابعاد این فضاحت و فشارهای اجتماعی علیه سیاست‌های غارتگرانه و فاسد آخوندی بحدی است که اکنون موضوع حتی رسانه ای نیز شده است.
برای نمونه سایت حکومتی ساعت ۲۴ ( ۱۵ فروردین ۱۴۰۱) در این رابطه می نویسد: «یک مقام وزارت بهداشت ایران با اشاره به نقش «قاچاق معکوس» دارو از ایران به برخی کشورهای همسایه، می گوید: داروی ضد سل به راحتی و به‌صورت کامیونی و کانتینری به کشور افغانستان قاچاق می‌شود/ مقامهای خصوصی و دولتی باور دارند آرد ارزان ایران به سادگی به کشورهای غربی همسایه ایران قاچاق می شود و داستان بنزین ارزانی که به پاکستان می رود که دیگر بازگویی ندارد».
همبستگی ملی