مهرداد هرسینی
درحالی‌که فرماندهان سپاه همواره بر “نقطه زن” بودن موشک‌های کپی‌برداری شده حکومت و اساساً موضوع ” تهاجمی ” بودن این پروژه‌ها، سخن به میان می‌آورند ، دستگاه دیپلماسی حکومت که متولی “ماستمالی” کردن «”منویات مقام معظم” و به‌تبع آن جلوگیری از رشد بحران‌های منطقه‌ای و بین‌المللی علیه دیکتاتوری خامنه‌ای است، حرف دیگری را به بیرون ساطع می‌کند.
به‌یقین بیان این تناقضات امری کاملاً آگاهانه و باهدف سرپوش گذاشتن بر عمق شکست سیاست‌های راهبردی ” مقام معظم ” در به آشوب کشیدن منطقه و صدور تروریسم ناب ولایی است.
واقعیت از فردای قبول تسلیم‌نامه اتمی که به گفته متولیان رژیم، خامنه‌ای با “زانوان خونین ” به‌پای میز مذاکره رفت، این است که حاکمیت در سایه و سکوت سیاست مماشات همچنان به پروژه‌های مخرب موشکی واتمی خود ادامه داده است.
دریافت دلارهای بادآورده از این توافق و همچنین درآمدهای سرشار نفتی که بخش بزرگی از آن برای سیاست‌های استراتژیک نظام هزینه می‌شوند، نه‌تنها برای متولیان این سیاست مخرب مخفی نبود، بلکه تا چندی پیش آگاهانه و باهدف تقویت ” جناح مدره” در درون نظام آخوندی صورت می‌گرفت.
بر این منطق شلیک و آزمایش‌های موشک‌های بالستیک با پتانسیل و کاربرد تماماً نظامی، تهدید پایتخت‌های کشورهای همسایه، صدور حجم عظیمی از تکنولوژی موشکی به حزب الشیطان در لبنان، حوثی‌ها در یمن و یا حشد الشعبی در عراق و یا کشف محموله‌های موشکی در آب‌های بین‌المللی تنها بخش کوچکی از پازل این سیاست مخرب را به نمایش می‌گذارند.
به‌یقین سخنان اخیر آخوند روحانی مبنی بر اینکه سپاه پاسداران طی هفته‌های آینده دو ماهواره را با کمک موشک‌های بالستیک به هوا پرتاب خواهد کرد، نه‌تنها بخشی از رقابت‌های باندی میان “دولت تدبیر و امید” و ” دولت سایه ” در رژیم آخوندی می‌باشد، بلکه مبین این واقعیت است که هردو جناح رژیم در ادامه این سیاست مخرب و برای باجگیری و اعمال سیاست شانتاژ متفق‌القول هستند.
بر این منطق شاهد بودیم که برخلاف تمامی عرف و رسوم نظامی، آخوند روحانی در تازه‌ترین سخنان خود، تصمیم رژیم برای شلیک موشک‌های بالستیک را پیشاپیش “آنتنی” کرد.
وی در این رابطه گفت: « به‌زودی در هفته‌های آینده با موشک‌های ساخت خودمان دو ماهواره به فضا خواهیم فرستاد».
به گفته بسیاری از کارشناسان، ترجمان این جملات بیان دو واقعیت است، نخست نقض آشکار قطعنامه ۲۲۳۱ که استفاده، آزمایش و تولید هرگونه موشک از سوی دیکتاتوری خامنه‌ای را برای هشت سال ممنوع اعلام کرده، می‌باشد و ثانیاً نشان از همان سیاست شانتاژ داشته و مجموعه فشارهای داخلی و بین‌المللی بر کلیت نظام آخوندی را به نمایش می‌گذارد.
این سخنان در حالی بیان شد که چند روز پیشتر کارشناسان آمریکایی ضمن بررسی تصاویر ماهواره‌ای اعلام کرده بودند، رژیم « ایران در تدارک پرتاب ماهواره با موشک سیمرغ از پایانه فضایی» خمینی در سمنان می‌باشد.
شبکه سی‌ان‌ان نیز در رابطه با کاربرد موشک‌های نظامی حکومت، گزارش کرده بود: « یکی از این ماهواره‌ها قرار است با پرتابگر سیمرغ به فضا فرستاده شود که یک پرتابگر دومرحله‌ای است و در مرحله اول طی مسیر خود از خوشه‌ای از چهار فروند موشک شهاب ۳ استفاده می‌کند».
موشک شهاب ۳ نیز، اساساً «با تکنولوژی روسی در اوایل دهه شهاب ۳ تولیدشده است » و « طراحی این موشک به پروژهٔ مشترک موشک‌های بالستیک ایران در دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. نخستین آزمایش شهاب ۳ که بر اساس طرح کلی خانوادهٔ موشک‌های روسی اساس-۱ اسکاد تولیدشده بود در دههٔ ۱۹۹۰ توسط کشور ایران تولید شد». ( دانشنامه ویکی پدیا).
به‌هرحال نیاز خامنه‌ای به صدور بحران به خارج از مرزها، واقعیتی است که اکنون “یقه” دیکتاتور را حتی در درون رژیم گرفته است. بر این منطق با ضربه خوردن سیاست رژیم در صدور بنیادگرایی و شکست در جنگ‌های نیابتی، اکنون شاهد ریل‌گذاری و سرمایه‌گذاری حکومت برای ایجاد تعادل با دو اهرم “تروریسم و پروژه‌های موشکی” می‌باشیم.
به‌یقین ریزش و بی‌روحیگی نیروهای نظام، بلبشو در رأس حاکمیت، ضربات وارده بر ماشین تروریسم حکومت به‌ویژه در پی تحریم‌های اخیر از سوی اتحادیه اروپا علیه وزارت اطلاعات ، اعمال مادر تحریم‌ها علیه مطامع آخوندی، بحران رکود اقتصادی و مالی، شکست حوثی‌ها در یمن و تن دادن به میز مذاکره، خروج نیروهای آمریکایی از سوریه و تمرکز بر رژیم آخوندی در عراق، قوت گرفتن ایده “ناتو عربی” و به‌موازات مهم‌ترین فاکتور یعنی خیز بزرگ مردم به‌جان‌آمده و مقاومت ایران در شهرهای میهن برای سرنگونی، تماماً مهر تائیدی بر این بن‌بست و نیاز شدید حکومت برای صدور بحران می‌باشند.
همبستگی ملی