مهرداد هرسینی
تازه ترین « هشدار» از سوی خامنه ای درمانده به عربستان مبنی بر «عدم ایجاد هرگونه رابطه » میان این کشورو اسرائیل یکبار دیگر این واقعیت را به اثبات رساند که به چه میزان سیاست نزدیکی به کشورهای همسایه و بظاهر « تنش زا » از سوی دیکتاتوری ولی فقیه شکننده می باشد.
وی که این سخنان را در فردای لغو بازی فوتبال میان تیم الاتحاد و سپاهان , بدلیل برپایی سه مجسمه از پاسدار کودک کش قاسم سلیمانی در زمین بازی به زبان می آورد , از جمله می افزاید : « نظر قطعی جمهوری اسلامی این است که دولتهایی که قمار عادیسازی با رژیم صهیونیستی را برای خودشان سرمشق و شیوه کار انجام می‌دهند اینها ضرر خواهند کرد، باخت منتظر اینها است، دارند اشتباه می‌کنند، به‌قول اروپایی‌ها دارند روی اسب بازنده شرط‌بندی می‌کنند» ( سایت مجاهدین خلق 11 مهر 1402)
هنوز جوهر این کلمات خشک نشده بود که روزنامه کیهان وابسته به بیت ولی فقیه نیز به میدان آمد و ضمن عربده کشی های متداول , خطاب به همسایه جنوبی , از جمله تهدید کرد: «
هرکس با دشمن ارتباط می‌گیرد و به‌خصوص با او عادیسازی می‌کند به همه مسلمانان ضربه زده است و از این‌روی باید در انتظار واکنش شدید مسلمانان در هر نقطه‌ای باشد»
کیهان خامنه ای در ادامه می‌نویسد: «به دلیل جایگاه خاص دو شهر ویژه مکه و مدینه و وجود کعبه، عربستان وضع متفاوتی از کشورهایی مثل بحرین، امارات و مراکش دارد و عقوبتی که در انتظار آن است با بقیه متفاوت می‌باشد».
در منطق دیکتاتوری ولی فقیه نیز « واکنش شدید » و « عقوبت » همان ترجمان صدور بمب , سلاح , برپایی بلوا , ترور , شلیک موشک و پهپاد , جنگ افروزی در کشورهای اسلامی و همسایه و یا آتش زدن سفارتخانه ها و دوایر دیپلماتیک می باشد. بدین سان خامنه ای با بیان این جملات و موضعگیری عامدانه , عملا آن روی دیگر سکه برای ادامه سیاست های مخرب رژیم آخوندی در منطقه را به رخ طرف مقابل می کشد.
اما واقعیت های تحمیل شده بر خامنه ای درمانده و بویژه درماندگی , خفگی و نیاز شدید وی , اکنون عملا میدان را برای چنین اقداماتی بسته است و پیش بینی نمی شود که وی تا سالیان متمادی قادربه راه اندازی سیاست های مخرب گذشته باشد.
همچنین واقعیت از فردای راه اندازی سیاست « دوستی » میان « ملل اسلامی » آز سوی خامنه ای کودک کش, بروز سرخوردگی شدید و تبعات مستقیم روحی و روانی بر نیروهای « هاج و واج مانده » حکومت , بویژه بسیجیان توسری خورده و عناصر سپاه مردم کش پاسداران را می توان بوضوح رویت نمود.
خاطرمان هست که خمینی ملعون , بعنوان پدر معنوی این رژیم سرکوبگر, در کتاب کشف الاسرار بصراحت بر نابودی عربستان تاکید کرده است. وی در این رابطه « از مردم کشورهای عربی خواسته تا علیه پادشاهان مورد حمایت آمریکا قیام کنند».
خمینی در یک سخنرانی در تیرماه سال 67 بصراحت خواستار سرنگون نمودن « حکومت آل سعود » گردید و تاکید نمود : «اگر از صدام بگذريم، اگر مسئله قدس را فراموش کنيم، اگر از جنايت‌های امريکا بگذريم، از آل‌سعود نخواهيم گذشت».
وی همچنین ادامه می دهد : « با برپایی جشن پیروزی حق بر جنود کفر و نفاق و آزادی کعبه از دست نااهلان و نامحرمان به مسجدالحرام وارد خواهیم شد».
خامنه ای که اکنون در چنبره بحران های لاعلاج داخلی , منطقه ای و بین المللی قرار دارد نیز پیشتر ( 17 شهریور 1395) حکومت این کشور را « شجره خبیثه ملعونه » نامیده و تاکید کرده بود : « “سعودی های منفور، یک گروه در درون جهان اسلام هستند که برخی از آنها دانسته و برخی نادانسته به دشمنی با مسلمانان مشغولند».
چنین سخنانی نیز از سوی آخوند جلاد ابراهیم رئیسی , کارگزار و متولی کنونی برای راه اندازی سیاست نزدیکی بیان گردیده بود. برای نمونه وی دراین رابطه گفته : « نخستین شرط اقامه نماز در عربستان سعودی , نابودی آل سعود خبیث است».
به هرحال با چنین پیش زمینه هایی , طی ماههای گذشته شاهد عقب نشین های فرسنگی از سوی خامنه ای در رابطه با بسیاری از کشور های منطقه و همسایگان مانند مصر , امارات , اردن , عربستان و حتی بحرین » نیز می باشیم.
به یقین وضعیت درب و داغان رژیم آخوندی و وجود بن بست در زمینه داخلی, بویژه با آغاز قیام ها در سال گذشته و خیز بزرگ مردم ایران در داخل کشور برای سرنگونی , اصلی ترین عامل برای طراحی این سیاست از سوی اتاق های فکر در رژیم آخوندی می باشند.
همچنین شکست های سنگین اقتصادی , رکود تولیدی , لشکر بیکاران , افت شدید ارزش پول ملی و نیز نبود هرگونه پایگاه اجتماعی تاثیرات مستقیم خود را بر حاکمیت آنچنان وارد آورده که دیکتاتوری مذهبی را ناچار نموده تا ضمن تسلیم و بلند کردن دستان , برای کم کردن مجموعه فشارهای فوق , « سوپاپ اطمینانی » بنام « ریل گذاری » و بازی با « کشورهای منطقه » را آغازنماید.
دراین راستا امید رژیم آخوندی برآن است که با « طرح دوستی » کاذب , از ایجاد هر نوع « سپر امنیتی» علیه مطامع خود در منطقه جلوگیری بعمل آورد. همچنین خامنه ای تلاش دارد تا با راه اندازی رابطه دیپلماتیک , اقتصادی و تجاری و نیز با اعطاء میدانی بنام « سرمایه گذاری » و کشاندن « دلار های نفتی » , نخست به بحران های مالی و اقتصادی خود سرو سامان دهد.