درحالیکه دیکتاتوری منفور ولی فقیه در محاصره مردم و مقاومت ایران قرار گرفته و دیگر در کمتر شهری درکشور نیست که فریاد «مرگ بر خامنهای» از سوی مردم بجان آمده بگوش نرسد، خامنهای درمانده دست به صدور بحران به خارج از مرزها با هدف بحران سازی و به تبع آن منحرف نمودن جنبش سرنگونی طلب زده است.
به یقین مشارکت در جنگ اوکراین و ارسال سلاح و پهپاد به شریک تجاری خود در قسمت شرقی اروپا، بخشی از سیاست راهبردی برای رژیم آخوندی را تشکیل میدهند. بدین سان خامنهای در تلاش برای هرچه بیشتر محکم نمودن مجموعه روابطه خود در شطرنج سیاسی، نظامی، اقتصادی و امنیتی تحت نام «دکترین نگاه به شرق» میباشد.
درزمینهٔ صرفاً نظامی نیز ارسال پهپادهای موسوم به شاهد که نمونه کپیبرداری شده از یک مدل آمریکایی میباشد و یا موشکهای فاتح-۱۱۰ و ذوالفقار، بهترین فرصت را به سپاه سرکوبگر پاسداران میدهد تا زرادخانه رژیم را در یک جنگ واقعی به آزمایش گذاشته و بدینسان به نقاط ضعف آنها اشراف پیدا کند.
در این رابطه خامنهای طلسم شکسته در سخنان روز گذشته خود در جمع بسیجیان ضمن اعتراف به فروش پهپاد و مداخله آشکار در جنگ اوکراین ازجمله گفت: «چند سال پیش، وقتیکه عکسهای تجهیزات پیشرفته موشکی و پهپادی منتشر میشد، میگفتند این فتوشاپ است. حالا میگویند که پهپادهای ایرانی خیلی خطرناک است. چرا به فلان کس میفروشید، چرا به فلان کس میدهید».
بهموازات این اعترافات که نقض آشکار قطعنامه ۲۲۳۱ میباشد، منابع نظامی در اوکراین نیز از استقرار گروههای آموزشی از سوی سپاه پاسداران در روسیه خبر دادهاند.
همچنین خبرگزاری فرانسه (۲۷ مهر ۱۴۰۱) ازجمله نوشته است: «اوکراین گفت که از اواسط سپتامبر، ۲۲۳ پهپاد ساخت ایران را مورد هدف قرار داده است.
اوکراین روز چهارشنبه اعلام کرد، ارتش این کشور بیش از ۲۲۰ پهپاد ساخت ایران را در مدت کمی بیش از یک ماه پس از حملات این هفته که از «پهپادهای انتحاری» استفاده کردند، سرنگون کرده است». (سایت مجاهدین خلق ۲۷ مهر ۱۴۰۱)
در این راستا نیز برگزاری نشست شورای امنیت ملل متحد و موضعگیری سفیر روسیه مبنی براینکه «هر گونه تحقیق سازمان ملل متحد دراین زمینه بر همکاری مسکو با این سازمان اثر خواهد گذاشت»، مهر تائیدی بر مشارکت دیکتاتوری ولی فقیه در جنگ اوکراین و کشتار مردم بیدفاع این کشور با ارسال پهپاد و موشک در جنگ است.
بهیقین این اقدام مخرب که اکنون صلح جهانی را نیز به خطر انداخته، تنها و تنها در سایه یک سال و نیم مماشات با دیکتاتوری ولیفقیه طی مذاکرات اتمی امکانپذیر گردیده است.
دست روی دست گذاشتنهای عامدانه، اتخاذ مواضع سست و بیعملیهای ممتد، چکوچانه زدنهای بیهوده با این هدف که گوئیا روزی، روزگاری سرانجام «افعی ولایت، کبوتر» صلح و همزیستی مسالمتآمیز خواهد زائید، به دیکتاتوری خونریز در تهران بهترین فرصت را برای ضریب زدن به مطامع استراتژیک خود داده، بطوریکه اکنون تبعات آن را در خارج از مرزهای ایران حتی تا اروپا نیز به نمایش گذاشته است.
همبستگی ملی