واقعیت طی یک ماه و نیم از راه اندازی دور دیگری از سیاست راهبردی بنام « مذاکره برای مذاکره » که دیکتاتوری ولی فقیه برای کش دادن آن « قهار» روزگار می باشد , آن است که اتاق های فکر حکومت تلاش دارند تا از بحرانی دیگر, نهایت « فرصت » را ساخته و بدین سان جامعه جوشان و غلیان ایران را با هدف درگیر نمودن و به انتظار کشاندن برای نتایج آن خسته و زمین گیر نمایند.
کافی است تا در این راستا به وضعیت اقتصادی , مالی , بازار , تولیدی و یا معیشت مردم نظر افکنده , تا بدین سان به این واقعیت که به چه میزان کشور در تمامی زمینه ها منتظر و حتی « قفل» گردیده , برسیم.
نیم نگاهی به منظر شهرها , وجود بحران های گوناگون که بخش بزرگی از آنها عامدانه و هدفدار از سوی دولت دست نشانده ولی فقیه طراحی گردیده اند , مهر تائیدی براین واقعیت است که به چه میزان ولایت فقیه بر شبکه باروت نشسته است.
بدین سان دیکتاتوری مذهبی تلاش دارد تا با راه اندازی سیاستی بنام « ناترازی» چنین به جامعه القاء نماید که گوئیا حکومت برای درد های جامعه « آهی در بساط » نداشته و بدن سان قریب 85 میلیون ایرانی باید « درد , رنج , محنت و ریاضت » را تا آینده ای نامعلوم تحمل نماید.
نخ نبات این سیاست را ما طی هفته های اخیر در تامین ساده ترین نیازمندی ها مردم مانند آب , برق , نان , خدمات , بهداشت , دارو و درمان و یا حذف عامدانه سوبسید ها برای بسیاری از اقشار ضربه خرده تجربه می کنیم.
اما زمانی که به بودجه های کلان برای نیروهای سرکوبگر , سپاه , بسیج , دوایر اطلاعاتی و یا نیروهای تروریستی , پروژه های موشکی و اتمی و جنگ افروزی های منطقه ای نظر می افکنیم, حکومت نه تنها در مضیقه مالی نیست , بلکه دکاندار « بریز و بپاش » دلارهای نفتی نیز می باشد.
برای نمونه در خصوص تامین برق که اکنون به بحرانی غیرقابل تصور برا ی مردم تبدیل گردیده , همان وجود دستان آلوده مافیای تحریم با هدف دور زدن و به دست آوردن « ارزهای دیجیتال» می باشند که سر منشاء کمبود برق در سراسر کشور است.
وجود ده ها هزار ماینر یا همان « مزارع رمز ارز» با هدف دستیابی به میلیاردها دلار ارز دیجیتال بحدی است که شبکه های برق رسانی عملا با افت ولتاژ روبرو , مستاصل و زیر فشار بی سابقه ای قرار گرفته اند, تاجائیکه رژیم تنها راهکار را در قطع مداوم برق برای شهروندان , بیماران , بخش های درمانی و مراکز آموزشی و دولتی جستجو کرده است.
برای نمونه تلویزیون حکومتی (31 اردیبهشت) در گزارشی از کشف «۲۴۷ هزار دستگاه استخراج رمز ارز غیرمجاز با مصرف ۲۵۰۰ مگاوات» می‌دهد, که «این میزان مصرف، معادل ۴ نیروگاه اتمی بوشهر» می باشد. میتونه باشه. ( منبع سایت مجاهدین خلق 3 خرداد 1403)
در چنین وضعیتی نیز پزشکیان و نمایندگان خامنه ای در نمایشات جمعه که اکنون بلندگوی سیاستی بنام « ناترازی» شده اند , با بی شرمی گناه قطع آب و برق , خشکسالی , تورم و گرانی و یا فقر و فلاکت و بیکاری را برگردن مردم انداخته و از آنان میخواهند که به زندگی دوران « عصر حجر » برگردند.
.
مضافا براین روند نیز باید به هرچه بیشتر امنیتی و نظامی کردن شهرها درسایه صدور احکام قرون وسطائی , دستگیری های کور و یا اعدام های روزانه که تا تهیه این مطلب و تنها طی یکسال پس از بروی کارآوردن مسعود پزشکیان به بیش از « 1200 » اعدام رسیده , نظر افکند تا بدین سان به عمق سیاست راهبردی رژیم برای مهار جامعه انقلابی ایران رسید.
اما پاسخ جامعه با الگوبرداری از شعار« سرخم قدقن» همان مقاومت , اعتراض و اعتصابات گسترده علیه سیاست های سرکوبگرانه و تمهیدات خامنه ای می باشد. سخن از اعتراضات بحق از سوی کامیونداران, نانوایان , کارگران , بازنشستگان و دانشجویان می باشد که سیسم اعصاب حکومت را خرد, بطوریکه اکنون چهره شهرهای میهن را با خیز و قیام خود در کنار کانون های شورشی متغییر کرده اند.
آری مردم ایران به بازی های رژیم برای منکوب نمودن خود تن نمی دهند. جامعه ایران هرگز دل به نتایج هیچ مذاکره ای نبسته است, زیرا درد آنان در مقابل سیاست های راهبردی رژیم , نه سیاست های خارجی, بلکه دستیابی به حاکمیت مردمی , حقوق بشر , رفاه وعدالت اجتماعی , آزادی , کار , معیشت و آسایش و در یک کلام سرنگونی این دیکتاتوری مذهبی می باشد.