مهرداد هرسینی
تازه ترین سخنان از سوی آخوند طائب مبنی براینکه که «آمریکا از طریق عراق، قطر و عمان پیام داد که دنبال براندازی نیست » به یقین پرده از وجود سیاست راهبردی دیگری با دیکتاتوری کودک کش ولی فقیه برداشته است.
براین منطق تمامی علائم و ادله ها از زمستان سال گذشته نشان از آغاز سیاست استمالت و دلجویی از حاکمان خون ریز در تهران را دارند. در این رابطه نخست اعطآئ دو پست ریاست و معاونت در بخش هایی از سازمان ملل متحد به یقین نقطه آغازی برای ارسال « پیام حسن نیت » به رژیمی می باشد که بدلیل وجود قیام های گسترده در شهرهای میهن هر لحظه امکان سقوط آن در تهران ممکن می بود.
وجود اعتراضات گسترده در فردای قتل ناجوانمردانه مهسا امینی , خیز بزرگ جامعه و روند روبه رشد انقلابی آن , خفگی اجتماعی , مالی , اقتصادی , بحران های عمیق داخلی و نیز واقعیتی بنام « وجود نیروی پیشتاز» در منطق خود خامنه ای کودک کش را برآن داشت تا دست بدامن « کشورهای برادر» و « طرف های تجاری » شده , تا از طریق آنان, دور دیگری از کلاهبرداری سیاسی و دیپلماتیک با هدف ایجاد فضای تنفسی را راه اندازی نماید.
سفر مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به تهران در ماه اسفند گذشته و عدم صدور هرگونه قطعنامه از سوی شورای حکام در آن تاریخ علیه مطامع اتمی رژیم , با وجود ادله های محکم برای عدم مخفی کاری , توسعه برنامه های اتمی , وجود سه سایت مشکوک و نیز عدم همکاری, دومین نشان از راه اندازی این سیاست نوین با رژیم آخوندی را داشتند.
دراین راستا و در فردای پایان تعطیلات نوروزی شاهد بروز علائم و نشانه های دیگری دراین راستا بوده ایم. برای نمونه راه افتادن موجی از اخبار مبنی بر وجود « مذاکرات پنهانی » که بکرات و عامدانه از سوی طرف های مقابل رژیم تکذیب می گردید, دیگر هیچ شک و شبهه ای برای وجود این حرکت خزنده و با « چراغ خاموش» باقی نگذاشته بودند.
دراین راستا بود که یک گروه سایبری بنام « قیام تا سرنگونی » پس از دستیابی به حجم عظیمی از اطلاعات و اسناد در ارگان های مختلف رژیم آخوندی , بویژه وزارتخارجه و یا نهاد ریاست جمهوری , پرده از یک نمونه « زدو بند » میان دولت دست راستی در بلژیک و آخوند جلاد ابراهیم رئیسی با هدف آزادی سازی اسدالله اسدی , فرمانده تروریست های حکومت در اروپا برداشته شد.
براین اساس طرفین ماهها پیش از اعلام حکم نهایی از سوی قضائیه بلژیک در خصوص طرح مبادله اسدی به توافق رسیده و بدین سان تلاش داشتند تا ضمن « قانونی نمودن » آن در مجالس , دست به یک شبه کودتا علیه روندقضائی بزنند.
هوشیاری مقاومت ایران و برملا شدن این زد و بند شرمانه که به مانند ریختن آب در لانه افعی نظام ولایت بود, نه تنها با تنفر و محکومیت اجتماعی و سیاسی از سوی نیروهای دمکرات , شخصیت های مدنی , وکلا , حقوق دانان , مدافعان حقوق بشر و نیز قربانیان و شاکیان خصوصی در این پرونده خونین , بلکه وجدان های بیدار بشری در بسیاری از کشورها را به خروش و اعتراض برداشت.
در قدم بعدی نیز یکبار دیگر شاهد بودیم که با وجود مجموعه عظیمی از نقض تعهدات رژیم با آژانس بین المللی انرژی اتمی, شورای حکام در آخرین نشست خود از ارائه هرگونه قطعنامه ای علیه سیاست های مخرب اتمی خامنه ای خودداری نمود و صرفا با انتشار یک بیانه آبکی از سوی اتحادیه اروپا و مضامینی بسیار کودکانه مبنی بر درخواست از یک دیکتاتوری خون ریز برای همکاری « بیشتر» , « علامت حسن نیت » دیگری را به خامنه ای ارسال کردند.
به یقین از این نقطه بر همگان دیگر وجود « زد وبندی» بسیار بزرگتری میان رژیم آخوندی و طرف های مماشات گر مسجل گردید. در ادامه آن نیز ازاد سازی اموال بلوکه شده رژیم در عراق و حتی به گفته متولیان رژیم در « کره جنوبی » که در مجموع بالغ بر « 11 میلیادر دلار» می گردند , به اجرا درآمده است.
اما موضوع تنها به این واقعیات بسنده نکرده است , بلکه فراتر از آن و در قدم نهایی و با هدف مهر و موم نمودن این سیاست مخرب , بسراغ اصلی ترین نیروی سرنگونی طلب و پیشتاز جنبش در ایران رفتند.
دراین راستا و به موازات مهیب ترین نوع سانسور و شیطان سازی رسانه ای , با « ممنوع » اعلام نمودن تظاهرات مسالمت آمیز مقاومت ایران در پاریس و سپس حمله وحشیانه به اشرف 3 آخرین برگ از پرونده ای بنام « زد و بند » با دیکتاتوری خون آشام ولی فقیه را به بیرون ساطع نموده اند.
حال سوال اینجاست که در مقابل تمامی این خاصه خرجی ها از جیب مردم درمند و مقاومت ایران , چه چیزی عاید مماشات گران گردیده است؟
واقعیت در این میان و عطف به تمامی داده ها از درون حکومت آخوندی آن است که خامنه ای کودک کش تا به امروز از هیچکدام سیاست های مخرب و راهبردی خود بویژه در زمینه نقض حقوق بشر , پروژه های اتمی , موشکی , پهپادی, صدور بنیاد گرایی و تروریسم به کشورهای اسلامی و همسایه , مشارکت در جنگ علیه مردم اوکرائین , شلیک موشک بسوی کشورهای منطقه ای و یا نگاه به شرق دست نکشیده و نخواهد کشید.
به این می گویند باج دادن به یک دیکتاتور خون ریز و کودک کش و نیز شکست راهبردی برای سیاست مماشات , آنهم به توان 2