بروز سیل ویرانگر در بخش‌های جنوبی کشور به‌ویژه در استان‌های فارس، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و بخش‌های بزرگی از کرمان اکنون انگشت اتهام را به‌سوی دیکتاتوری ولی‌فقیه برای بی‌عملی عامدانه حکومت دراز کرده است.
بحران زیست‌محیطی و عدم بهینه‌سازی زیربناها، سدها و رودخانه‌ها به حدی است که اکنون با بروز کوچک‌ترین حوادث طبیعی به بروز فاجعه انسانی و خسارات مالی شدید برای مردم دردمند میهنمان راه می‌برد.
ابعاد این وضعیت ضدانسانی در حالی است که بنابر داده‌های حکومتی حداقل «۱۰۰۰ میلیارد تومان» خسارت در استان فارس به ثبت رسیده است. علاوه براین حجم عظیم از خسارات مالی باید به آمار قربانیان طی روزهای گذشته اشاره کرد. براین اساس حداقل «۹ تن» از اهالی مناطق ضربه خورده کشته و مفقود گردیده و هزاران تن نیز بی‌خانمان شده‌اند. همچنین بخش بزرگی از راه‌ها و پل‌های ارتباطی مسدود و یا تخریب گردیده‌اند.
صحنه‌های دردناک از مردم بی‌پناه و با چشمانی اشک‌بار که اکنون با سه ویروس ولایت، کرونا و سیل ویرانگر در حال نبرد می‌باشند، به‌واقع ترجمان ظلم و ستمی است که رژیم آخوندی برای مردم ایران پدیدار نموده است.
دراین رابطه معاون حکومتی در بخش هماهنگی امور عمرانی استانداری فارس اعتراف کرده است که بروز سیل در این بخش از کشور: «بیش از هزار و ۱۰۰ واحد مسکونی خسارت وارد کرده است». (سایت حکومتی باشگاه خبرنگاران جوان ۱۵ دی‌ماه ۱۴۰۰)
همچنین بنا برداده‌های قطره‌ای از سوی رژیم آخوندی، ابعاد خسارات مالی در استان‌های ضربه خورده نیز به همین میزان برآورد شده است. برای نمونه مدیر جهاد کشاورزی چابهار گفته است «طبق برآورد اولیه سیلاب ۵۴۶ میلیارد تومان به بخش کشاورزی شهرستان چابهار خسارت وارد کرده است. سیلاب سبب بروز خسارت ۶۰ میلیارد تومانی به مزارع این شهرستان شد».
به‌یقین بروز این حجم عظیم از خسارات انسانی و مالی ریشه در واقعیتی بنام بی‌عملی و عدم اختصاص بودجه‌های عمرانی در ایران آخوند زده را دارد. زیربناهای بسیار فرسوده، بافت قدیمی در بسیاری از مناطق کشور، عدم بهینه‌سازی و لایروبی رودخانه‌ها، نبود دریاچه‌های مصنوعی برای هدایت و جمع‌آوری سیلاب‌ها، وجود سدهای غیراستاندارد و یا رها کردن مردم به حال خود به‌ویژه در ایام بروز سیل ازجمله دلایل برای محکوم نمودن رژیم فاسد و غارتگر آخوندی می‌باشند.
این وضعیت در حالی است که آخوند جلاد ابراهیم رئیسی در یک ژست مسخره از سیل کمک‌های دولتی سخن به میان آورده است، اما واقعیت‌های صحنه و داده‌ها از سوی مردم دردمند سخن از «تبلیغات» حکومتی برای کم کردن فشارهای اجتماعی را دارند.
یک سیل‌زده دردمند در پیامی در شبکه‌های اجتماعی می‌گوید: «الکی تجمع کرده‌اند تا عکس و فیلم بگیرند هیچ کاری هم نکردند مردم را آب برده اینها الکی آمده‌اند تا فیلم بگیرند و گزارش بدهند مردم غرق بودند خانه و زندگی مردم خراب شده الکی آمده‌اند اینجا و تماشا می‌کنند». (سایت مجاهدین خلق ۱۶ دی‌ماه ۱۴۰۰).
همبستگی ملی