مهرداد هرسینی
مجموعه تحولات داخلی و بین المللی طی شش ماه گذشته علیه دیکتاتوری مذهبی حاکم بر میهن مان اکنون در روند منطقی خود خامنه ای درمانده را وادار به عقب نشینی در پاره ای از زمینه ها بویژه روابط دیپلماتیک با کشورهای منطقه ای نموده است.
تلاش های شتابان از سوی پاسدار شمخانی, دبیر شورای امنیت ملی رژیم , با « چمدانی » مملو از نامه های « پر مهر و محبت » و از سرگیری روابط دیپلماتیک بعنوان «گامی مهم به سوی ثبات و رفاه» در منطقه از سوی خامنه ای , آنهم با « عجز والتماس» برای کسب « رضایت » کشورهای عربی و اسلامی , به یقین ریشه در وجود بحرانی بس عمیق بنام « سرنگونی » و نبود هرگونه چشم انداز برای برون رفتن از آن برای دیکتاتوری ولی فقیه را دارد.
به یقین مهم ترین عامل برای این چرخش صرفا « تاکتیکی» همان وجود خیز بزرگ و فشار مردم درمند ایران, نیروی پیشتاز مجاهدین و کانون های شورشی طی ماه های اخیر می باشد که تبلور آن در شعار « خامنه ای ضحاک می کشیمت زیر خاک » نهفته است.
سخن از واقعیتی اجتناب ناپذیر است که ابعاد آن را روزانه و بخوبی می توان در سخنان , مواضع و یا رسانه های حکومتی علیه تنها بدیل خود برای رسیدن به یک جمهوری دمکراتیک مشاهده نمود.
اما صرفنظر از این حقیقت , باید متذکر گردید, آنچه را خامنه ای درمانده بنام « دست بظاهر دوستی» در دستور کار خود قرار داده, چیزی جز « فریب , مکر و ریا » نیست, زیرا عطف به سابقه سیاه , سرکوبگرانه , تروریستی و کشورگشایانه از سوی ولایت فقیه , رژیم آخوندی هرگز و هرگز به هیچ تعهد , پیمان , قانون و یا توافقنامه ای – حال در سطح داخلی و یا بین المللی و منطقه ای – پایبند نبوده و نیست.
این واقعیت به ذات پلید حکومتی تک محور , زیاده طلب , جنگ افروز و آشوبگر بر می گردد که همواره خود را « ام القرای اسلام عزیز» معرفی نموده است.
دراین راستا خمینی ملعون بکرات گفته بود : « اگر از صدام بگذریم , اگر مسئله قدس را فراموش کنیم , اگر از جنایات آمریکا بگذریم , از آل سعود نخواهیم گذشت و انشالله با آزادی کعبه از دست نا اهلان و نامحرمان به مسجد الحرام وارد خواهیم شد ».
تلاش برای ایجاد رابطه دیپلماتیک با عربستان و یا کشورهای حاشیه خلیج فارس تماما در چارچوب « خرید وقت » با هدف بازسازی برای ضربات خورده شده طی شش ماه گذشته می باشد. یقین داریم که به مجرد ایجاد فضای تنفسی برای ولی فقیه و رسیدن به قدری دلارهای باد آورده , چرخ سیاست های مخرب حاکمیت باز بر همان پاشنه خواهد چرخید.
دراین راستا خفگی شدید مالی , انزوای بین المللی و منطقه ای , وجود تحریم های سنگین , عدم اعتبار جهانی, فشارها از سوی جامعه جهانی , به موازات وجود انقلابی دمکراتیک در ایران اکنون خامنه ای را ناچار به اتخاذ سیاست « نزدیکی » با بخش هایی از جهان نموده است.
بدین سان وی به اشتباه براین باور است که با راه اندازی « کارناوال دیپلماسی» و بدون پرداخت هرگونه هزینه و بهایی از مهلکه بدر رفته و دیکتاتوری خود را از مرگ محتوم نجات دهد , زیرا این رژیم آخوندی است که اکنون غرق بحران می باشد و باز این دیکتاتوری مذهبی است که نیاز شدید به « فضای تنفسی» دارد .
تمامی علائم و نشانه ها بوضوح سخن از خفگی در تمامی زمینه های داخلی و بین المللی را دارند.
شکست رژیم در صدور تروریسم با تجهیز مالی , تسلیحاتی و عقیدتی برای نیروهای دست ساز و نیابتی , لشکر کشی به سوریه , یمن, لبنان و یا عراق , شلیک موشک به کشورهای همسایه و اسلامی , انفجار کشتی های نفتی در خلیج فارس , گروگان گیری اتباع خارجی و یا آتش زدن سفارتخانه ها و مراکز دیپلماتیک تماما با شکست های سنگین روبرو گردیده تا جائیکه اکنون خامنه ای را ناچار نموده است , دیگر بار با « زانوان خونین » و با « دریوزگی » دست بسوی همان کشورها دراز نماید.
بقول معروف « شب دراز است و قلندر بیدار».