هفته گذشته شاهد دور دیگری از شکست دیپلماسی برای رام کردن گراز چموشی بنام ولایت فقیه از سوی طرف های تجاری رژیم در اروپا بودیم.
بسیاری از کارشاسان مسائل ایران بدرستی براین باور هستند , آنچه را که اوباما با تمامی جوانب و ابعاد سیاست مخرب مماشات نتوانست به اتمام برساند و النهایه با شکست روبرو گردید , هرگز اتحادیه اروپا و در راس مسائل سیاسی آن یعنی فرانسه , نیز نخواهد توانست به سرانجامی خوش برای دیکتاتوری خامنه ای برساند.
این واقعیت نیز در فردای بازگشت جواد ظریف از فرانسه و با اوجگیری جنگ گرگها در درون نظام آخوندی دیگر بار به اثبات رسید.
به یقین سفر ماله کش اعظم نظام آخوندی به حاشیه کنفرانس جی 7 به دستورو با توافق خامنه ای بوده است. ولی فقیه زهر خورده که همچنان در تلاش برای ایجاد شکاف در میان کشورهای غربی برسر تحریم ها می باشد, یکبار دیگر تلاش نمود تا با سیاست شانتاژ و حلوا جناحی در غرب را برسرکار بگذارد و بدین سان بدون دادن هرگونه امتیازی, آب باریکه ای برای پیشبرد سیاست های مخرب خود در زمینه تروریسم , صدور بنیادگرایی و اتمی باز نماید.
سخنان آخوند روحانی مبنی براینکه وی گوئیا خواهان مذاکره می باشد و کمر رژیم بدلیل مجموعه فشارها در حال خرد شدن است , ترجمان وضعیت درب و داغان نظام و خفگی اقتصادی و مالی آن است , امر یکه اکنون دیکتاتوری را به دادن انواع و اقسام علائم متناقض بسوی اتحادیه اروپا وادار کرده است.
این وضعیت بحرانی در درون نظام آخوندی با نزدیک شدن به موعد برگزاری انتخابات مجلس حکومتی , اکنون باندهای درونی حکومت را به صف ارایی در مقابل یکدیگر کشانده است.
فشار طرف مقابل و افشاگری های باند خامنه ای با اهرم « مذاکره سم است ولی مذاکره با دولت فعلی امریکا سم مضاعف» , چنان بود که تنها پس از گذشت یکروز روحانی به غلط گویی افتاد و ضمن برشمردن شروطی علائم درماندگی و بن بست باند خود را به بهترین وجه به بیرون ساطع نمود.
آخوند روحانی در یک غلط گویی آشکار و در حالیکه طرف مقابل علائمی مثبت برای هرگونه مذاکره را به رژیم ارسال کرده بود , می گوید : « بدون آن که آمریکا از تحریم‌ها دست‌بردارد و روی این مسیر غلطی که انتخاب کرده است، خط بکشد، ما شاهد هیچ تحول مثبت نخواهیم بود و تحولات مثبت کلیدش در اختیار واشنگتن است. هر گونه تحول در رفتار ما با آنها از توبه آنها آغاز می‌شود».
ترجمان این جملات به معنای درخواست عاجزانه نظام آخوندی مبنی بر برداشتن تحریم ها ودر قدم نخست اجازه صادرات نفت تا سقف 700 هزار بشکه در روز می باشد, امری که بکرات از سوی کاخ سفید تا به امروز رد گردیده است.
همچنین پادرمیانی فرانسه , بعنوان شریک مهم تجاری رژیم آخوندی برای جوش دادن در ب و تخته , صد البته بدون پیش شرط نبوده است. پاره ای از رسانه های رژیم ضمن برملا کردن دست آخوند روحانی , اعلام کرده اند که دولت « تدبیر و امید» به طرف مقابل قول فروش نفت بسیار ارزان به شرکت توتال را در ازاء بازکردن راه مذاکر با آمریکا داده است.
در این رابطه جان بولتون, مشاور امنیت ملی در کاخ سفید ضمن ریختن آب پاکی بردستان خامنه ای تاکید کرده است : « تمایل رئیس جمهوری برای مذاکره به منزله تغییر موضع ما نیست.” وی در انتقاد از برجام و توافق جدیدی که مورد پذیرش دولت آمریکا باشد گفت: “اینکه ایران صرفا برای توقف کارهایی که از اول هم نباید شروع می‌کرد منافع ملموس مالی دریافت کند، راه به جایی نخواهد برد».
عقب نشینی های رژیم از هارت و پورت های گذشته را وزیر خارجه رژیم آدم خوار در مصاحبه ای اینگونه اعتراف کرده است. ظریف می گوید : «اروپا خود را به ۱۱نکته متعهد کرده است. این‌ها شامل سرمایه‌گذاریها، هواپیمایی غیرنظامی، حمل‌ونقل و بازگشت شرکت‌های اروپایی است. ما هیچ‌یک از این‌ها را به‌عنوان پیش‌شرطی برای اجرای کامل تعهدات خود درخواست نمی‌کنیم. ما تنها می‌خواهیم بتوانیم نفت خود را بفروشیم و پول خود را دریافت کنیم. ما صدها میلیارد ضرر کرده‌ایم، اقتصاد ما رنج می‌برد، ارز ما ۷۵درصد ارزش خود را از دست داده است»!
بله به یقین این مجموعه دلائل و وضعیت بحرانی است که اکنون دیپلماسی رژیم را به هذیان و پریشان گویی کشانده تا جائیکه بقول قدیمی ها « خر هم در درون این نظام صاحب اش را نمی شناسد»!!