سپاه پاسداران اصلی‌ترین نهاد سرکوب و صدور تروریسم در این رژیم می‌باشد، این ارگان امنیتی و سرکوبگر رژیم برای تأمین مالی بخشی از فعالیتهای نظامی امنیتی برون مرزی و درون مرزی خود با برخورداری از امتیازات ویژه و انحصاری و استفاده ازرانت درعرصه اقتصاد کشور تاخت و تاز می‌کند و مانع توسعه و رشد پایدار اقتصاد کشور شده است.
بنیاد تعاونی سپاه به‌طور کلی در همه بخشهای اقتصادی کشورفعالیت اقتصادی دارد برخی از این فعالیتها عبارتند از:
یکم ـ پیمانکاری پروژه‌های بزرگ نفت و گاز و پتروشیمی و مشارکت در بهره‌برداری از محصول برخی از این پروژه‌ها
دوم- پبمانکاری پروژه‌های بزرگ دولتی از جمله سد سازی، راهسازی، پل سازی راه‌آهن و ساخت بندر و اسکله
قرارگاه موسوم به خاتم‌که بزرگترین پیمان‌کار پروژه‌های دولتی در ایران محسوب می‌شود، این قرارگاه صدها شرکت کوچک بزرگ دارد. فرمانده این قرارگاه در مصاحبه تلویزیونی اخیر خود در شبکه یک اعلام کرده که این قرارگاه در حال حاضر برای اجرای پروژه‌های در دست اقدام خود حدود 200هزارنفر را به خدمت گرفته که 80 درصد آن نیروی کار پیمانکاران دست دومی هستند که قرارگاه با آنها قرارداد دست دوم بسته است.
سوم- فعالیت در بازار سرمایه و بورس در قالب شرکتهای سرمایه‌گذاری و هلدینگ
چهارم – فعالیت در بازار پول و بانکداری رسمی و غیررسمی
پنجم – فعالیت در بخش واردات و صادرات قاچاق و رسمی کالا
ششم – فعالیت در بخش حمل و نقل مسافر و کالا
هفتم – فعالیت در بخش ارتباطات و مخابرات
هشتم – فعالیت در بخش تولید صنعتی و کشاورزی، شامل صنعت پتروشیمی، صنعت خودروسازی بهمن که این گروه دهها کارخانه بزرگ تولید خودرو یا قطعات خودرو می‌باشد.
یکی دیگر از نهادهای امنیتی و سرکوبگر که فعالیت اقتصادی دارد بنیاد تعاونی بسیج می‌باشد. این بنیاد متعلق به نیروی شبه‌نظامی بسیج، است که یکی از نیروهای پنج‌گانه سپاه پاسداران محسوب می‌شود. این بنیاد دربرگیرنده شمار زیادی هلدینگ و مؤسسه مالی است از جمله:
الف ـ هلدینگ توسعه معادن روی
ب ـ شرکت تجلی مهر ایرانیان
ج ـ تراکتورسازی ایران (تبریز)
د ـ بانک پارسیان
ه ـ شرکت صنایع آلومینیوم ایران (ایرالکو)
و ـ فولاد مبارکه اصفهان
زـ شرکت تاید واتر خاورمیانه
ح ـ بانک مهر اقتصاد ایران
فعالیتهای اقتصادی رانت خوارانه سپاه بقدری گسترش یافته که عوارض مخرب آن براقتصاد کشور محمل معیشت حال و آینده مردم ایران بارز وآشکارگردیده است. آخوند روحانی در کشاکش انتخابات، از محدودسازی این فعالیتها در مناطق مرزی دم می‌زند: «نمیشه یک بنگاه اقتصادی پشتوانه‌اش پشتوانه سیاسی عظیم پشتوانه امنیتی داشته باشه و دیگران رو دعوت کنیم به این‌که در اقتصاد حضور پیدا کنند باید برخی از بنگاههای اقتصادی که به دستگاههای امنیتی وصل‌اند بروند در نقاطی که نقاط مرزی اونجا کار کنند فضای مرکزی کشور رو باز بگذارند برای سرمایه‌گذاران..» (تلویزیون رژیم 9اردیبهشت96)
واقعیت این است که هرچه هست به اعتراف خودشان، دست همان 4 درصدی هاست که دعوا هم بین خودشان است، دعوا این است که روحانی و باند وی بخورند وببرند یا خامنه‌ای و سپاه و باند وی. در این بین آنچه محلی از اعراب ندارد مردم محروم ایرانند که البته دیر نیست که با خروش خود به این جانیان غارتگر بفهمانند که آنها هستند که جایی در این زیباترین وطن ندارند.