صدور حکم حبس ابد برای حمید نوری از دژخیمان و شکنجه گران در دیکتاتوری ولی‌فقیه به‌یقین پیامی روشن به‌تمامی آمران و عاملان کشتار و قتل‌عام زندانیان سیاسی مجاهد و مبارز و به‌ویژه به شخص خامنه‌ای و آخوند جلاد ابراهیم رئیسی دارد.
این حکم تاریخی که مرحمی کوچک بر زخم‌های قربانیان، شکنجه‌شدگان، زندانیان سابق سیاسی، بازماندگان و خانواده‌های جنایات رژیم آخوندی است، در حالی صادر گردید که دیکتاتوری ولی‌فقیه تلاش بی‌سابقه‌ای برای جلوگیری و یا مخدوش نمودن آن به عمل‌آورده بود.
فشارهای بی‌وقفه دیپلماتیک، نقض حقوق شهروندان دو تابعیتی، گروگان‌گیری اتباع اروپایی و به‌ویژه راه‌اندازی سیرک در مقابل دادگاه و یا به میدان فرستادن یک مزدور پیشانی سیاه و همدست اسدالله لاجوردی با هدف به بیراه بردن پروسه قضائی، تماماً در این راستا قرار داشتند.
خامنه‌ای یک‌بار دیگر این واقعیت را که هرگز نمی‌توان از عدالت گریخت و بر جنایات بی‌شمار حکومت خاک پاشید, تجربه کرد. وی اکنون برای فردای سیاه خود و قرار گرفتن در مقابل یک دادگاه ذیصلاح بین‌المللی بر خود می‌لرزد.
خانم مریم رجوی در این راستا تأکید کرده‌اند: «دادخواهی جامع وقتی محقق می‌شود که مسئولان اصلی جنایت به‌ویژه خامنه‌ای و رئیسی و دیگر آمران و عاملان در دادگاه‌های ایران آزاد یا دادگاه‌های بین‌المللی محاکمه شوند».
همچنین باید به چند فاکتور مهم طی این پروسه قضائی که نقش ویژه‌ای برای روشنگری افکار عمومی و دادگاه استکهلم ایفا نموده‌اند، اشاره نمود.
برای نمونه حضور گسترده و پیگیرانه سازمان مجاهدین, اشرفیان قهرمان و یاران شورشگر در صحنه و ارائه مدارک و دلایل قوی به دادگاه و روشنگری‌های نه ماهه برای دادخواهی، تنها گوشه‌ای از واقعیت‌ها در این پروسه قضائی می‌باشند.
به‌یقین اگر این مقاومت با سعهٔ صدر و ارائه اسناد معتبر درصحنه حضور نمی‌داشت, اگر خانم رجوی پیگیرانه از شهری به شهری و از کشوری به کشوری افکار عموم و وجدان‌های بیدار بشری را برای جنبش دادخواهی بر سر خون‌های به‌ناحق ریخته شده، فرانمی‌خواندند و اگر پروسه قضائی را به دست شغالان و روبهان مکار و نان به نرخ روز خوران دنیای سیاست واگذار می‌گردید، به‌یقین و صدالبته این روند قضائی سمت‌وسوی دیگر می‌یافت.
سخن از واقعیتی است که دوایر اطلاعاتی, امنیتی، قضایی، نمایندگان خامنه‌ای، دولت نحس سیزدهم و یا وزارت خارجه رژیم به‌کرات بدان اعتراف کرده‌اند.
در این رابطه نیز شاهد هستیم که در فردای گام نخست پیروزی برای جنبش دادخواهی و صدور حکم علیه دژخیم حمید نوری, بسیاری از رسانه‌های وابسته به سیاست مماشات عامدانه تلاش کرده‌اند تا بر نقش پررنگ و بلامنازع مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خاک بپاشند و با صحنه‌گردانی، چنین وانمود نمایند که گونیا صدور این حکم تاریخی واقعه‌ای ناشی از سیاست «همه باهم» بوده است.
سخن از مفت خوران، وادادگان سیاسی, موج‌سواران, طیف‌های قلابی اصلاح‌طلب و یا بازماندگان رژیم سرنگون‌شده پهلوی است که طی یازده ماه گذشته صرفاً در حال چرتکه انداختن بوده، اما به ناگهان پس از صدور حکم و برهم خوردن تعادل، سر از عبای ولایت برآورده و دادخواه خون‌هایی شده‌اند که خود نقشی تاریخی برای حفظ و یا بروی کار آوردن این رژیم سرکوبگر، شکنجه، کشتار و تمامی مصائب و نا عدالتی‌های کنونی در ایران ایفا نموده‌اند.