عقب نشینی های فرسنگی از سوی دیکتاتوری ولیفقیه در بسیاری از زمینهها، بویژه منطقهای و بینالمللی سخن از آن دارند که خامنهای درمانده تلاش دارد تا با باز نمودن « سوپاپ »، از خفگی کامل که صد البته ناشی از قیام های داخل کشور و واقعیت سرنگونی میباشند، خلاصی یاید. بدین سان حاکمیت با راه اندازی مجموعهای از راهکارهای مقطعی مانند ایجاد رابطه با کشورهای حاشیه خلیج فارس، در سایه بظاهر « تنش زدایی»، علائم و نشانههای این راهکار را به بیرون ساطع کرده است . دست دراز کردن بسوی کشورهائیکه تا چندی پیش خامنهای از سران آنان با عناوینی مانند « خبیث، بی تجربه، جانی، وحشی و تروریست » نام میبرد، به یقین ریشه در واقعیت دیگری بنام نیاز شدید حکومت به « دلار » و سرمایه گذاری برای اقتصاد ویران شده کشور دارد. تازه ترین نمونه این واقعیت را نیز میتوان در بازگشایی سفارت عربستان پس از هفت سال قطع رابطه در تهران که هفته های گذشته با حضور وزیر خارجه این کشور صورت گرفت، رویت نمود.
بهرحال آنچه که طی هفته های اخیر شاهد می باشیم ، همان شکست تمامی هارت و پورت های یک دیکتاتوری خون ریز و کودک کش است که اکنون بدلیل خفگی کامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، منطقهای یا بین المللی ناچار گردیده تا دست گدایی برای دوستی بسوی همان کشورهایی دراز نماید که روزی روزگاری خواستار «به خاک مالیدن بینی » آنان گردیده بود.
دربرنامه این هفته گفتارهای داریم از دوستان و همکاران خوب مون , بهرام مودت , محمد قرائی , میترا هرسینی و نرگس غفاری با موزیک , قطعات شعر و طنز که ضمن تشکر از تمامی دوستان , امیدواریم مورد استقبال شما علاقمندان قرار بگیرد.