اکنون با بروز بحرانهای لاعلاج در دیکتاتوری ولیفقیه که بهیقین سرمنشأ تمامی آنها وجود سیاستهای مخرب آخوندی میباشند، دادههای حکومتی از زمینگیر شدن بخش بزرگی از هواپیماهای مسافربری در ایران خبر میدهند.
صنعت هواپیمایی کشور که بخش بزرگی از تیول سپاه پاسداران و زیر شبکههای مافیایی آن میباشد، طی سه دهه گذشته با صدمات جبرانناپذیری روبرو بوده است. خرید هواپیماهای اسقاطی و دست چندم از کشورهای مختلف، نبود بودجه برای ترمیم زیر شبکهها و بازسازی و بهینه نمودن هواپیماها، وجود سوء مدیریت و غارت در حکومت و همچنین وجود تحریمها ازجمله دلایل بروز این بحران میباشند.
تازهترین گزارش حکومتی با اذهان به اوضاع نابسامان در صنعت هوائی کشور، نوشت:«امروز بخش عمدهای از ناوگان حملونقل هوایی کشور دارای عمر بالا و فرسودگی است». ( سایت حکومتی عصر ایران ۲۴ آبان۱۳۹۷)
همچنین نایبرئیس کمیسیون عمران در مجلس حکومتی در این رابطه به چشمانداز طرح “بای بک” به صفت “نفت در مقابل کالا” اشارهکرده و میافزاید: «در شرایط کنونی کشوری مانند ژاپن توسط آمریکا از تحریمهای نفتی معاف شده است، حال میتوان از این مسئله برای خرید و تهاتر استفاده کرده بود؛ بهگونهای که این کشور بهجای پرداخت هزینه خرید نفت، به ایران، هواپیمای نو بفروشد، ازاینرو میتوان بهخوبی ناوگان حملونقل هوایی کشور را نوسازی کرد».
بهیقین نوع و سازماندهی تحریمهای جدید علیه مطامع آخوندی بهراحتی هرگونه دور زدن تحریمها برای خرید هواپیما را امکانپذیر نمیکند. بر این اساس از هماکنون میتوان پیشبینی نمود که این طرح بهمانند تمامی تلاشهای دیکتاتوری ولیفقیه با شکست روبرو گردد.
همچنین باید اذعان نمود که اساساً رسیدن صنعت هوایی کشور به این وضعیت بحرانی که بنا بر دادههای حکومتی بیش از “۲۲ درصد از هواپیماهای” آن زمینگیر شدهاند، ماحصل سالها سیاستهای مخرب رژیم، همچنین عدم اختصاص بودجه برای جان مسافران و ایمنی هواپیماها میباشد. سوزاندن فرصتها بهویژه پس از قبول تسلیمنامه اتمی و راه افتادن برجام که بهترین امکان را برای بهینهسازی و نوسازی خطوط هوایی کشور میداد، تنها بخش کوچکی از این سیاستهای مخرب رژیم آخوندی طی چند سال گذشته را به نمایش میگذارند. بر این منطق شاهد بودیم که غولهای هواپیمایی مانند ایرباس و یا بوئینگ ضمن لغو قراردادهای خود با رژیم آخوندی ، یکی پس از دیگری بازار ملتهب ایران را ترک کردهاند.
علاوه بر این ، بحران برای هواپیماهای کشور به حدی روبه رشد گذاشته است که حتی بسیاری از کشورها از دادن هرگونه سوخت به ایرلاینهای ایرانی خودداری میورزند.
تازهترین نمونه آن عدم سوخترسانی “ترکیه و لبنان” میباشد. در این رابطه پیشتر دبیر حکومتی در انجمن شرکتهای هواپیمایی ایران ( سایت یورو نیوز ۱۰ نوامبر ۲۰۱۸) ضمن تائید این واقعیت گفته بود: «در روزهای گذشته صحبتهایی در این زمینه مطرحشده بود که در حال حاضر به مرحله اجرا رسیده و فعلاً ایرلاینهای ایرانی توان سوختگیری در فرودگاههای لبنان را ندارند».
همبستگی ملی