عسل یا زهر؟
سه روز پس از نشست مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ که در تهران پشت درهای بسته برگزار شد، این نشست هم‌چنان موضوع کشمکش و جنگ باندی در درون رژیم است. یک باند آن را پیروزی بزرگ و «نتیجه سیاست خارجی درست و معقول» می‌داند
رفسنجانی در اعتماد ـ 27مهر) و باند دیگر آن را «منفذی» برای ورود دشمن و «بارکج» (کیهان 27مهر) یا صحنه تحقق «مسأله نفوذ» (جوان ـ 27مهر) یا «دام هولناک غرب».با این حال هر دو باند به‌رغم این اختلاف نظر 180درجه‌یی، در این‌که نشست مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ، گامی در راستای الگو سازی از برجام برای حل بحرانهای منطقه‌یی رژیم است، مشترکند. یکی می‌گوید الگویی بسیار مثبت و مؤثر و دیگری می‌گوید الگویی «هولناک» و «خطرناک».اما واقعیت چیست؟ همان واقعیتی که به‌خاطر پنهان ماندنش این نشست در پشت درهای بسته برگزار شد و تلویزیون رژیم هنگام پخش زنده کنفرانس مطبوعاتی مشترک اشتاین‌مایر با ظریف، جوابهای وزیر خارجه آلمان به سؤالات خبرنگاران را آشکارا سانسور می‌کرد و مترجم به جای ترجمه بخشی از حرفهای وزیر خارجه آلمان، به توضیحات حاشیه‌یی می‌پرداخت. این واقعیت چیست؟ جواب را می‌توان از خبرگزاریهای بین‌المللی به‌دست آورد. رویتر در همان روز نوشت: «هدف وزیر خارجه آلمان از این سفر 4روزه قبولاندن انتقال قدرت بدون بشار اسد در سوریه به رژیم ایران است». روزنامه حکومتی اعتماد (۲۶مهر۹۴) وابسته به باند رفسنجانی هم همان روز آن را نشستی توصیف کرد که «در آن از نقشی که گفته می‌شود ایران می‌تواند برای یافتن راهکاری سیاسی برای بحران سیاسی سوریه بازی کند»، سخن گفته شد. روزنامه حکومتی وطن امروز (۲۶مهر۹۴) از باند ولایت به اظهارات جواد ظریف اشاره کرد و نوشت: «او دیروز در نشست خبری با اشتاین مایر گفت آنها به‌دنبال برد ـ برد در ماجرای سوریه هستند! اصطلاحی که برای اولین بار توسط حسن روحانی درباره مذاکرات هسته‌یی مطرح شد و به‌کار بردن آن درباره سوریه می‌تواند به‌معنای تداوم همان الگو در قبال سوریه باشد! این موضوع نشان می‌دهد، برجام یک نسخه مطلوب آمریکاییها برای عرضه و تجویز در موضوعات مختلف است».به این ترتیب روشن می‌شود که هدف از برگزاری نشست مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ در تهران، برداشتن اولین گام در مسیر ریختن زهر منطقه‌یی به‌حلقوم خامنه‌ای است. در همین جا بلافاصله سؤال بعدی مطرح می‌شود: آیا رفسنجانی و روحانی می‌توانند این جاده را هم مانند مسیر زهرخوران هسته‌یی تا آخر طی کنند و ولی‌فقیه ارتجاع را ودار به سرکشیدن این جام زهر نیز بکنند؟ جواب را می‌توان از واکنشها و مواضع خامنه‌ای در روزها و هفته‌های آینده به‌دست آورد. او البته در این مورد سکوت کرده است و حتی در به‌صحنه آمدنهای متعدد از جمله در روز 27مهر، کلمه‌یی درباره برجام و پیامدهای آن از جمله مسائل سوریه و عراق به‌زبان نیاورد. اما نمایندگان و روزنامه‌های وابسته به‌باندش در این مورد ساکت نبوده‌اند.آخوند جنتی که معمولاً منویات ولی‌فقیه را منعکس می‌کند در نمایش جمعه (24مهر) گفت که غربیها بعد از موفقیتی که در زمینه هسته‌یی به دست آوردند، «فردا می‌آیند می‌گویند… باید ارتباطتان را با حزب‌الله لبنان قطع کنید، با سوریه قطع کنید، با عراق قطع کنید، اینها تروریستند، شما نباید حمایت کنید».روزنامه جوان ارگان بسیج سپاه پاسداران (27مهر۹۴) پا را از این هم فراتر گذاشت و نوشت: «این مسأله اصلی‌ترین سنگر ایدئولوژیک ایران در حوزه سیاست خارجی را بر باد می‌دهد و ایران را تبدیل به یک کشور خنثی و بی‌اثر می‌کند».
سایت مجاهدین خلق