با اوجگیری فشارهای بینالمللی علیه دیکتاتوری آخوندی اکنون شاهد بروز ترس و وحشت بیسابقه ای در میان متولیان و کارگزاران حکومت هستیم.
این وضعیت بسیار متزلزل در حالی است که رژیم آخوندی طی چند روز اخیر ضمن خط عوض کردن تلاش زیادی بخرج می دهد تا اوضاع را با ترجیح بند «جنگ نمی شود» تحت کنترل به نمایش بگذارد. تازه ترین سخنان نمایندگان خامنهای در نمایشهای جمعه و یا سرکردگان سپاه پاسداران تماما موئید این «دل نگرانی» شدید ولیفقیه در تقابل با مجموعه بحران های می باشند.
آخوند طباطبایی نماینده خامنهای روز جمعه گذشته این هراس و وحشت را اینگونه به بیرون ساطع کرده است. وی خطاب به نیروهای روحیه باخته رژیم میگوید: «غصه به خودتان راه ندهید تا شنیدید که ناوگان جنگی آمریکا از جایش تکان خورده بترسید مؤمن نیستید».
به یقین این حال و روز رژیمی است که طی سه دهه گذشته و از فردای شکست در جنگ ضد مینی، خاک منطقه را به توبره بسته و با راهاندازی سیاست نوینی بنام «برپایی خاکریزهای استراتژیک» تلاش دارد تا موضوع اصلی یعنی نارضایتی عموم و سرنگونی نظام در داخل را منحرف نماید.
در سایه این سیاست مخرب است که ولیفقیه زهر خورده با شلیک موشک به کشورهای همسایه، تغذیه نیروهای بنیادگرا و یا برپایی گروههای تروریستی و دست نشانده دست به عربدهکشی و کشورگشایی زده است.
بر این سیاق باید اذعان نمود که وضعیت کنونی و حضور گسترده نیروهای آمریکا در خلیجفارس نخست با هدف ترمز زدن بر این روند و اعلام هشدار به حاکمان تهران میباشد و درثانی و صدالبته بازتاب سیاستهای مخرب رژیم آخوندی میباشد.
سناتور بن ساوس در رابطه با اعزام نیرو به خلیجفارس و سیاستهای تهدیدآمیز رژیم میگوید: «اقدام دولت ترامپ در اینکه برای رژیم ایران روشن ساخته که حرکات تحریکآمیز آنها در منطقه آینده خوشی ندارد، درست بوده است».
وی در ادامه ضمن هدف قرار دادن سپاه پاسداران و پاسدار قاسم سلیمانی میافزاید: «قاسم سلیمانی یک شیطان حرامزاده است اما یک احمق نیست، او میداند که ارتش آمریکا قادر است چنانچه آمریکاییها هدف قرار گیرند، قصابان سپاه پاسداران را به زانو درآورد».
بر این منطق است که باید هراس و دلهره کارگزاران در دیکتاتوری ولیفقیه را فهم و تحلیل نمود. مجموعه فشارهای خردکننده اقتصادی، مالی، سیاسی، دیپلماتیک و آخرین آن فشارهای نظامی به یقین تنها جنبه «تهدید توخالی» را ندارند، بلکه با این هدف که رژیم آخوندی النهایه تسلیم جامعه بینالمللی شده و از سیاستهای مخرب راهبردی خود در کشورهای همسایه دست بردارد، تنظیم و عملی شدهاند.
این واقعیت را به یقین خامنهای بهخوبی فهم نموده است. بر این منطق باید سکوت وی طی هفته گذشته وبویژه با اوجگیری فشارهای نظامی را تحلیل نمود. وی همواره نشان داده است که در شرایط سخت و بحرانی با سکوت عامدانه تلاش میکند تا ضمن خرید وقت، بحران را از سر بگذراند.
همبستگی ملی