دست بردن در جیب مردم توسط دولت ضد‌مردمی آخوند حسن روحانی برای جبران کسری بودجه، ورشکستگی این دولت آن‌چنان آشکار است که طی دو روز گذشته رسانه‌ها و مهره‌های رژیم نتوانسته‌اند بی‌تفاوت از کنار آن بگذرند و به ناگزیر به بخشی از واقعیات ستمی که از طریق بودجه در سال آینده بر مردم وارد می‌شود، اعتراف کرده‌اند.
روزنامه آفتاب یزد 22آذر وابسته به باند روحانی با عنوان ”دور جدید استرس‌ها“ می‌نویسد: ”انصافا انتشار لایحه بودجه سال 97 از سوی دولت آغازگر دور جدیدی از اســترس‌ها و دلهره‌ها میان مردم شده است. صرفنظر از بحث عوارض خروج از کشور و برخی مسائل دیگر که بخش خاصی از جامعه را هدف قرار داده است، زمزمه‌های افزایش قیمت بنزین با روان هر انسانی (!) بازی می‌کند“.
این روزنامه به تاثیرات گرانی بنزین روی قیمت بسیاری از اقلام مصرفی مورد نیاز مردم و گران شدن قهری آنها اشاره می‌کند و می‌نویسد: ”بهر حال مرسوم است وقتی بنزین گران می‌شود از شیر مرغ تا جون آدمیزاد مشمول گرانی می‌گردد و نرخ تورم بالا می‌کشد“.
گران کردن حامل‌های سوخت، قطع یارانه 30میلیون نفر، قطع 50درصدی یارانه نان در شرایطی است که درآمد سالیانه عامه مردم افزایش و رشدی ندارد، و مضاف بر این رکود حاکم بر بازار بیش‌از‌پیش مردم را در تنگنای معیشتی قرارمی‌دهد، و به‌خاطر کاهش قدرت خرید رفاه آنها به‌شدت کاهش پیدا می‌کند.
بگذریم که در حال حاضر مردم در منتهای مضیقه معیشت زندگی و نداشتن رفاه و آسایش هستند تا جایی که بخشی از مردم نانشان را از منابع زباله پیدا می‌کنند و 30درصد از مردم نان خوردن هم ندارند و گرسنه‌اند، و به قول امام جمعه رژیم در شاهین‌دژ ”60تا 70درصد مردم نه در حال فقر و مستمندی بلکه در حال فلاکت هستند“..
حسین راغفر یکی از مهره‌های وابسته به باند روحانی که از او به‌عنوان کارشناس اقتصادی نام برده می‌شود، دست آورد دولت روحانی را ”رشد نابرابریها، غارت منابع عمومی، رشد بیکاری فقر و بدهکاری نسل‌ها“ می داند که نتیجه چنین است: ”انتقال منابع عمومی به دوستان و رفقاست، این چیزی جز رشد نابرابریها و گسترش فقر و بیکاری نیست. در سخنرانی آقای روحانی مبارزه با فقر مورد تأکید قرار گرفت اما سیاستهای اقتصادی دولت خلاف این را نشان می‌دهد. متأسفانه ما شاهد افزایش فقر و نابرابری، تعمیق رکود و گسترش بیکاری خواهیم بود.“ (کیهان 22آذر 96)
کیهان خامنه‌ای در مطلب دیگری تاثیرات گران شدن حامل‌های انرژی، حذف یارانه 30میلیون نفر و… را عامل ایجاد بحران در جامعه و فشار روی مردم می‌داند، و از قول محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی رژیم می‌نویسد: ”افزایش قیمت حامل‌های انرژی از جمله گازوئیل، افزایش قیمت آب و برق، حذف یارانه نان و متعاقباً افزایش نرخ انواع نان، افزایش مالیات در این اقتصاد بیمار و راکد، افزایش چند برابری و خنده‌دار عوارض خروج از کشور و… دهها مورد دیگر که ذکر تک‌تک آنها از حوصله بحث خارج می‌باشد موجب شکل‌گیری بحران در جامعه و فشار سنگین مالی به عموم مردم خواهد شد!… همه این موارد زندگی مردم را فلج و موج جدیدی از تورم و رکود را به راه خواهد انداخت“.
سیاست ضد‌مردمی دولت روحانی در زمینه فشار بر معیشت مردم و فقیر کردن هرچه بیشتر آنها، از طریق ”غول گرانی“ که پیآمد بودجه سال 97، است، به گونه‌یی است که روزنامه حکومتی حمایت آن را در جهت ”فقیرترکردن فقرا و فربه‌ترکردن ثرتمندان“ می داند. (حمایت 22آذر 96)
واضح است که فربه‌هایی که این رسانه حکومتی به آنها اشاره می‌کند سران، مهره‌های بالایی حکومتی، تجار غارتگر وابسته به رژیم، نورچشمی‌ها و نوکیسگان حکومتی هستند. همین سیاست ضد‌مردمی فقیرکردن بیشتر فقرا است که امکان تهیه نیازهای اساسی از جمله خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان و آموزش وپرورش را از عامه مردم فقیر سلب می‌کند.
یکی از نهادهایی که در این بودجه فربه می‌شود نهادهای سرکوبگر رژیم و در رأس آنها سپاه پاسداران ضدخلقی است. چرا بنیان حاکمیت نظام فاسد ولایت‌فقیه بر غارت و چپاول مردم و اعمال قهر عریان برآنها استوار است.
بنابراین طبیعی است که در بودجه 97، اضافه بر فربه‌تر شدن سران، مهره‌های حکومتی و… ، نیروهای نظامی و امنیتی رژیم به‌ویژه سپاه پاسداران نیز فربه‌تر شوند.
وضعیت بودجه ”فقیر پرور“ و ”فربه پرور“ دولت روحانی آن‌چنان فضاحت‌بار است که هادی حق شناس یکی از مهره‌های دیگر حکومتی معتقد است اگر دولت آخوند روحانی ”جسارت، جرأت و شجاعت نداشته باشد و در بودجه سه سال آینده یک تحولی ایجاد نکند، به این معنا نخواهد بود که بحران را به مقطع بعدی در واقع دولت سیزدهم منتقل کرده است، بلکه بحرانهایی که ذکر شد تبدیل به عوارض اجتماعی، سیاسی و فرهنگی خواهد شد که دولت برای جلوگیری از عوارض باید هزینه‌های فراوان دیگری را پرداخت کند“ (روزنامه بهار 22آذر 96)
البته در حال حاضر نیز بحرانهایی که حاکمیت منحوس آخوندی گریبانگیر مردم کرده است، عوارض اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن به‌صورت اعتراضات و تظاهراتهای روزمره مردمی که در شعارهایشان سران و سردمداران رژیم را هدف قرار می‌دهند، در سراسر ایران بارز شده است. طبعاً هزینه‌ای که رژیم بابت آن خواهد پرداخت سرنگونی تام و تمام آن با نابودی تمامی باندها و دسته‌جات درونی آن است.
سایت مجاهدین خلق