آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می سپارد جان ( نیما یوشیج)
حمایت رضا پهلوی از جنگ 12 روزه خارجی با هدف اوهامی بنام « رسیدن به تاج و تخت» !!, اکنون « میوه » آن را خامنه ای جنایت پیشه با راه انداختن حمام خون در زندان ها و نیز علیه ملیت های گوناگون در ایران می چیند.
سخن از راه افتادن ماشین کشتارسازمان داده شده در رژیمی است که در سایه بروز این بحران, بهترین فرصت ممکن را برای سربه نیست نمودن زندانیان , بویژه زندانیان بیدفاع سیاسی بدست آورده است. بدین سان دیکتاتوری مذهبی با این کشتارها تلاش دارد تا بر عمق تنفر ملی و بحران سرنگونی خاک پاشیده و به تبع آن جامعه دردمند ایران را منکوب و زمین گیر نماید.
ابعاد کشتاردر زندان ها بحدی است که اکنون گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد از وجود 1200 اعدام تنها طی نه ماه گذشته میلادی جاری خبر داده است. براین اساس رژیم آخوندی تنها در ماه سپتامبر امسال بیش از « 200 » زندانی را به جوخه های مرگ سپرده است و بدین سان شمار اعدامها در دوره پزشکیان به 1892 تن رسیده است. .
بخش بزرگی از زندانیان سیاسی اکنون با حربه « همکاری با موساد» زیر سایه اعدام قرار دارند, در حالیکه زمان دستگیری آنان به قبل از بروز جنگ 12 روزه باز می گردد. برای نمونه داده های مقاومت ایران در این رابطه تصریح می کند : « اسامی زندانیان سیاسی حامد ولیدی و نیما یک ماه قبل از جنگ ۱۲روزه توسط مقاومت ایران به سازمان ملل و سازمانهای ذیربط از طریق سیمای آزادی اعلام شد» ( اطلاعیه شورای ملی مقاومت ایران – 27 سپتامبر 2025)
همچنین بدلیل نبود هرگونه شفافیت در دیکتاتوری مذهبی , هیچ کس هنوز بدرستی از آمار واقعی زندانیان سیاسی و عقیدتی , ابعاد کشتار , اعدام و سربه نیست کردن های قهری اطلاع ندارد.
هیچ کس بدرستی نمی داند که در سیاهچال های ایران , برسر زندانیان بویژه زنان , دختران و نوجوانان چه می گذرد, زیرا درب زندان ها بروی ناظران و کارشناسان حقوق بشری بسته وهرگونه ارتباط با خارج از سیاهچال ها نیزعملا غیر ممکن گشته است.
به این وضعیت بحرانی باید زجر کش کردن زندانیان بویژه بیماران را اضافه نمود. آخرین نمونه آن سمیه رشیدی در زندان قرچک تهران می باشد . همچنین باید به افرادی مانند محمد علی اکبری منفرد , فاطمه سپهری , مطلب احمدیان , زهرا صفایی , مولود صفایی , زینب جلالی , مریم اکبری منفرد, وریشه مرادی, , هاشم خواستار,سعید ماسوری, مولوی نقش بندی, میریوسف یونسی , شاهین ذوقی تبار, امیرحسین مرادی, علی یونسی و هزاران تن دیگر با صفی بلند بالا از اسامی نیز اشاره نمود.
دراین راستا « مرگ خاموش » زندانیان با « گرسنگی دادن به زندانیان، محروم سازی از حداقل امکانات زیستی، فشار مالی بر زندانیان و خانوادههای آنان و محروم کردن زندانیان بیمار از دریافت درمان و دارو», بخش دیگری از ماشین کشتار رژیم را تشکیل می دهد تا بدین سان پازل ابعاد سبعیت رژیم آخوندی علیه جان زندانیان روشن تر گردد.
همچنین اخیرا 30 تن از زندانیان سیاسی با اشاره به « مرگ خاموش» در زندان های رژیم اینگونه تاکید کرده اند : « قوه قضاییه با بیتوجهی به امر رسیدگی به شرایط زندانیان بهخصوص بیماران خاص، کوچکترین حقوق زندانی را نادیده میگیرند و بیکفایتی و اهمیت ندادن به ابتداییترین مسئولیت هایشان در برابر زندانی همانطور که هر ماه شاهد جان باختن عدهیی را موجب میشود. وقوع چنین فجایعی ناشی از ناکارآمدی ساختار رژیم و نقض آشکار حقوقبشر، وجدان هر انسان آزادهای را به درد میآورد».
دراین راستا نیز باید تاکید نمود که بنابر داده های قطره ای از سوی حکومت , در بند زنان زندان اوین بیش از 10 زندانی سیاسی بالای 60 سال سن وجود دارد. تعدادی از آنها بیش از 70 سال می باشند. خانم راحله راحمی پور از خانوادههای دادخواه که اکنون به همین اتهام زندانی است 72 سال سن دارد
شماری از این زندانیان از بیماریهای سخت و لاعلاج همچون ام اس، سرطان، تومور مغزی و دیابت رنج میبرند و از رسیدگیهای پزشکی و درمانی ضروری محروم هستند.
صف زندانیان در معرض اعدام بسیار طویل است, خانواده ها نگران و شب ها در پشت سیاهچال های خامنه ای دست به فریاد و اعتراض گشوده اند , کارزاهای گوناگون در سراسر کشور و جهان از سوی کانون های شورشی , مجاهدین و ایرانیان آزاده با شعار « نه به اعدام » براه افتاده است , اما گوش طرف های خارجی عامدانه بسته است.
پنداری همگی « کر و کور» شده اند و اساسا « مصلحتی » برای ورود به کنواسیون های جهانی در دفاع از حقوق بشر و این امرمهم انسانی را نمی بینند. الویت را تنها و تنها بر « پروژه اتمی» رژیم قرارداده و بدین سان خواسته یا ناخواسته به دیکتاتوری خون ریز آخوندی , « چک سفید» برای ادامه کشتار ها اعطاء نموده اند. یک دلیل برای این واقعیت نیز همان عدم تمایل برای ارجاع پرونده خونین جنایت رژیم به شورای امنیت ملل متحد و یا کشاندن آمران قتل و کشتارها به یک دادگاه بین المللی می باشد.
درچنین شرایطی هر فریاد, هر بیانیه , هر اعتراض و هر فشار بر ماشین خون ریز ولایت مهم و تاثیر گذار می باشد. بقول خانم رجوی : « این رژیم باید از جامعه جهانی طرد و خامنهای و دیگر سردمداران آن بهخاطر46 سال جنایت علیه بشریت و نسلکشی در برابر عدالت قرار گیرند».
حال در آستانه روز جهانی نه به اعدام , متحدا فریاد زن برای حق طلبی زندانیان سیاسی و تمامی اسرا در ایران آخوند زده باشیم.