یادش بخیر در دوران جوانی رفیق « نااهلی» داشتیم که بسیار « شر » و اهل « جنجال و دعوا و کتک کاری » بود. روزی , روزگاری پس از خوردن یک کتک مفصل در بالا محله با چهره ای اخمو وسر و دستی شکسته نزد بچه های محل آمد وبا لفظی بسیار محکم گفت , قصد دارد تا از محله بالایی ها « انتقامی سخت » بگیرد!!
ما که با بزدلی , بی شعوری, بی عقلی و خالی بندی های مکرر وی آشنا بودیم , موضوع را با خنده و مزاح از سرگذراندیم. چند روزی از این ماجرا گذشت, دیدیم که ای دل غافل , چند تا پاسبون به محله ما ریخته و این دوست نا اهل و شرور را ما دست بسته به کلانتری منتقل کرده اند.
پس از قدری پرس و جو, کاشف بعمل آمد که طرف رفته همسایه بغلی را کتک مفصلی زده و شیشه های منزل آن بیچاره را شکسته. لذا از سر کنجکاوی تحقیق کردیم تا از چرایی این ماجرای تراژیک مطلع شویم که بالاخره دلیل این حماقت چه بوده؟ پاسخ آمد به تلافی کتکی که در بالا محله خورده , از همسایه بیگناه ما « انتقامی سخت » گرفته , به همین سادگی !!
حال حمله موشکی امروز دیکتاتوری آخوندی به اقلیم کردستان در عراق که به کشته شدن چندین کودک و اهالی بی گناه در اربیل منجر گردید, جکایت همین « رفیق نا اهل » و « خبیث» ما است. معلوم نیست که مردم عراق و بویژه دردمندان در کردستان این کشور چه ربطی به ضربات سخت , سهمگین و کمر شکنی که رژیم آخوندی و نروهای نیباتی وی از سوی ایالات متحده , اسرائیل و نیروهای ائتلاف در غزه , لبنان , سوریه , یمن و باب المندب خورده اند , دارند؟
به یقین پاسخ به این سوال که یک اکت تروریستی آشکار و در تضاد با روح و جوهر هرگونه « حسن همجواری» مو کنواسیون های ملل متحد می باشد, در واقعیتی بنام « بی بضاعتی » ولی فقیه و سپاه پاسداران برای تقابل و رویا رویی با طرف های مقابل در صحنه های نظامی را دارد.
خامنه ای بخوبی می داند که به چه میزان میدان بازی برای وی محدود و اساسا غیر ممکن می باشد.
دسنت بردن به سلاح علیه طرف مقابل به مانند کشیدن ماشیه و شلیک به « مغز » حاکمیت می باشد.
بدین سان رژیم آخوندی تنها راهکار را در کشتن , ترور و بمباران مناطقی می داند که اساسا نه توان دفاع از خود را دارند و نه تا به امروز در این بازی ویرانگر که سر افعی آن در تهران قرار دارد , نقشی داشته اند.
پاسدار حسن حسنزاده، فرمانده سپاه تهران بزرگ،در یک اعتراف آشکار نیز بند را لو داده و گفته است که « حملات موشکی به اربیل به «دستور» خامنهای صورت گرفته است.
در این راستا باید تاکید نمود که حذف فله ای سران , فرماندهان نظامی و مستشاری نیروی تروریستی قدس در بسیاری از این مناطق , آچمز شدن نیروهای خلص رژیم برای هرگونه عکس العمل جدی و محدود نمودن آنان به شلیک چند راکت و یا موشک اسقاطی که نیمی از آنها یا رهگیری شده و یا در دریا فرود آمده اند , تماما در پازل نبود هرگونه « توان » برای ورود به جنگی کلاسیک از سوی رژیم آخوندی را دارند.
براین منطق آنچه که باقی می ماند , همان « هارت پورت های معمول », کشتن مردم بی گناه در کشورهای همسایه و اسلامی , صدور چند اطلاعیه شداد و غلاظ , لفاظی و چرند گویی با هدف دلخوش نمودن نیروهای روحیه باخته حکومت , بویژه ازطریق نمایشات جمعه و یا تریبون های حکومتی می باشد
حال با این توصیفات , پیدا کنید آن رفیق « شرور , ترسو و بزدل » ما در دوران نوجوانی را!!