تحولات چند ساله در کشور مصیبت زده سودان و نقش مخرب سپاه پاسداران برای ادامه جنگ داخلی در این کشور, بویژه پس از مرگ عمر البشیر, اکنون به یکی از دغدغه های بین المللی تبدیل شده است.
به یقین این دخالت ها از سوی رژیم آخوندی ریشه در دو واقعیت دارد. نخست آنکه سودان دارای ذخایر عظیم اورانیوم می باشد , امری که در صورت هرگونه تحول سیاسی در این کشور بسود دیکتاتوری ولی فقیه , می تواند ظرفیت های زیادی برای تهیه این ماده در راستای پروژه های اتمی و ساخت بمب هسته ای ایجاد نماید.
لازم به ذکر است که سودان دارای ذخایر قابل توجهی از اورانیوم است. رژیم آخوندی با همکاری‌های هسته‌ای و اقتصادی با سودان و دیگر کشورهای آفریقایی، تحت نام « احیای جبهه مقاومت» در آفریقا تلاش می‌کند تا دسترسی خود به منابع اورانیوم را افزایش دهد و برنامه‌های هسته‌ای خود را تقویت نماید.
سخن از مجموعه این اقدامات مخربی است که اکنون به نگرانی کشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی راه برده است.
از منظر دوم نیز باید به وضعیت ژئوپلتیک سودان نگریست. وجود سواحل گسترده در دریای سرخ و نزدیکی آن به باب المندب , کانال سوئز و یا راه آبی به اقیانوس هند , آنهم در همسایگی حوثی های وابسته به رژیم ایران , خود از دیگر دلائل برای حضور و دخالت های سپاه در این منطقه استراتژیک می باشد.
بسیاری از گزارشات منابع اطلاعاتی , سخن از آن دارند که نیروی تروریستی قدس , بطور مرتب دست به ارسال سلاح و محمات به این کشور می زند. براین اساس مجموعه سلاح ها و تسلیحات شامل « پهپاد, موشک , ادوات لجستیک , مستشار و کادرهای اموزشی » می باشند.
پیشتر سایت بلومبرگ گزارش داده بود که « ایران با ارسال تسلیحات و ده‌ها پهپاد به ارتش سودان تعادل جنگ را به نفع نیروهای دولتی و علیه شبه‌نظامیان مخالف تغییر داده است».
همچنین سایت یورو نیوز در اکتبر گذشته تاکید کرده : « با گذشت یک سال از جنگ داخلی در این کشور، می‌توان گفت که در حقیقت این پهپادهای مسلح ساخت ایران بودند که به ارتش سودان کمک کردند تا جریان درگیری را به نفع خود تغییر دهد».
در نمونه ای دیگر روزنامه وال اسریت ژورنال ( 13 اسفند 1402) در مطلبی و به نقل از احمد حسن محمد، مشاور اطلاعاتی فرمانده ارتش سودان، نوشت : « جمهوری اسلامی در ماه‌های گذشته پهپادهای رزمی در اختیار ارتش سودان قرار داده است تا در جنگ داخلی با گروه شورشی نیروهای پشتیبانی سریع به کار گیرد».
بدین سان ملاحظه می شود که دیکتاتوری ولایت فقیه تلاش دارد تا در سایه شکست های سنگین خود در سوریه , لبنان و غزه , با حمایت از نیروهای دولتی در سودان و ضمن برهم زدن تعادل میان گروه های درگیر , خارطوم را به بخشی از مناطق تحت نفوذ خود تبدیل نماید. خامنه ای چنین سیاستی را در رابطه با بشار اسد خون ریز در سایه « دفاع از حرم » با شکستی سنگین به پیش برده بود.
لذا این همان محور جدید میان « رژیم آخوندی , حوثی ها وفرماندهان ارتش سودان» است که اتاق های فکرحکومت برای رسیدن به آب های گرم دریای مدیترانه , آنهم از طریق شاخ آفریقا برنامه ریزی کرده اند. همچنین این گزارش تاکید کرده است : « جمهوری اسلامی (می خواهد) در ازای دریافت اجازه تاسیس پایگاه دریایی، یک ناو جنگی با قابلیت حمل هلی‌کوپتر را در اختیار خارطوم قرار دهد».
این طرح نیز بخشی از سیاست راهبردی رژیم ایران برای چرخش بسوی کشورهای « آفریقایی» طی سالیان اخیر می باشد. به یقین باز شدن این کانال , دست رژیم را در این بخش از آفریقا برای نمونه زامبیا , اوگاندا , نیجریه و یا کنیا, برای ارسال سلاح , پشتیبانی از گروه های ضربه خورده خود در منطقه خاورمیانه , آموزش نیروهای تروریستی و بنیادگرا بسیار باز خواهد نمود.
مضافا براین نیز دبیرکل ملل متحد در آخرین کنفرانس خود در شمال آفریقا نسبت به آوارگی بیش از « 12 میلیون » شهروند و کشتار قریب 500 هزار کودک درسودان , آنهم در پی استمرار جنگ داخلی هشدار داده بود. .
بدین سان شاهد هستیم که این کشور بلازده در سایه تشدید جنگ داخلی , اکنون صحنه تخاصم میان بسیاری از کشورها ی منطقه و بویژه رژیم آخوندی شده است.
توضحیات در رابطه با جنگ داخلی در سودان
خاطرمان هست , عمر البشیر، رئیس‌جمهور سابق سودان و از متحدان خامنه ای ، مهم‌ترین چهره دیکتاتوری مذهبی در تاریخ معاصر سودان بود که در سال 1989 با یک کودتای نظامی به قدرت رسید . دیدگاه های افراطی و بنیادگرای وی تحت تاثیر گروه‌های جهادی قرار داشت که درمنطق خود به راه اندازی قوانین سرکوبگرانه بویژه علیه زنان , ملیت ها , نظام آموزشی و حقوقی این کشور سرانجامید.
به یقین جنگ دافوردر غرب سودان طی حکومت البشیر ادله محکمی برای واقعیتی بنام سرکوب خونین , کشتار مخالفان , آوارگی صدها هزار نفر, نقض فاحش حقوق بشر در سودان می باشد که سرانجام پرونده وی را بدلیل « جنایت جنگی علیه بشریت » در دادکاه بین المللی کیفری لاهه باز گشود و وی را تحت تعقیب بین المللی قرار داد. .
از جمله مهم ترین تحولات تاریخ معاصر سودان، سرنگونی رژیم عمر البشیر در سال 2019 بود. این تغییر به دنبال سال‌ها فساد، سرکوب، بحران اقتصادی و فشار اجتماعی سرانجام گرفت . .
بدین سان ارتش سودان در سایه اعتراضات گسترده مردمی ا, در آوریل 2019، با یک کودتا عمر البشیر را از قدرت برکنار کرد و وی را دستگیر نمود. پس از سرنگونی البشیر، سودان وارد یک مرحله انتقالی گردید که تحت نظارت یک شورای انتقالی متشکل از نظامیان و غیرنظامیان قرار گرفت. این دوره به‌عنوان یک مرحله حساس برای گذار به دموکراسی و رفع دیکتاتوری مذهبی در سودان ارزیابی می گردید
متاسفانه عمر این شورا بدلیل وجود اختلافات , چند دستگی , سهم خواهی برای مال و قدرت و نیز سایه مخوف دخالت های خارجی , از جمله رژیم آخوندی , عمر چندانی نداشت , امری که به کودتای دیگری در اکتبر 2021 به رهبری ژنرال عبدالفتاح ختم گردید.
در سایه این تحولات , در15 آوریل 2023، جنگ داخلی در سودان به تشدید شد و درگیری‌ها میان دو نیروی نظامی عمده کشور، یعنی ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع به آغاز گردید. این درگیری‌ها به طور رسمی میان ارتش به اوج خود رسید و بخش‌های وسیعی از کشور را درگیر نمود, بطوریکه اکنون منطقه غرب سودان تحت تسلط نیروهای پشتیبانی سریع و مناطق شرقی در کنترل ارتش این کشور قرار دارند..
.