تیتر فوق به هیچ وجه تبلیغات از سوی نیروی های برانداز نظام آخوندی نیست , بلکه اعترافات یکی از فرماندهان ارشد سپاه در رابطه با شکست استراتژیک خامنه ای در منطقه و بویژه در سوریه می باشد.
درحالیکه تمامی داده ها به واقعیتی بنام سقوط « خیمه نظام » در دمشق اذعان دارند , اما شاهد هستیم که خامنه ای و اتاق های تبلیغاتی حکومت تلاش می کنند تا « سیاه را به سفید » وانمود و از تبعات شکست های سنگین برای حکومت جلوگیری بعمل آورند.
پاسدار اثباتی , از فرماندهان سپاه در یک سخنرانی در تهران ضمن اعتراف به ابعاد شکست سیاست های راهبردی نظام در منطقه می گوید : « «اولا بگم که من افتخار نمی‌دانم که سوریه را از دست دادیم؛ باختیم، ضربه خوردیم، خیلی هم برای‌مان سخت بود».
این همان نکته کلیدی در سقوط بشار اسد خون ریز , متحد خامنه ای در سوریه می باشد که ولی فقیه در 5 سخنرانی طی هفته های تلاش کرده بود تا برآن خاک بپاشد.
به یقین اعتراف به شکست , آنهم برای رژیمی که تمامی تخم مرغ های خود را در سبد تروریسم , صدور بنیادگرایی و کشور گشایی گذاشته است , نه تنها آسان نیست , بلکه دارای تبعات بسیار سنگین حیثیتی , سیاسی , عقیدتی , نظامی و همچنین نیرویی می باشد.
خاطرمان هست که ولی فقیه درمانده همین چند روز قبل ضمن کتمان این حقیقت و رجز خوانی , گفته بود : « آن تحلیلگر نادان و بی‌خبر که این حوادث را باعث ضعیف‌شدن ایران می‌داند، بفهمد که ایران قوی و مقتدر است و مقتدرتر نیز خواهد شد».
همچنین این فرمانده سپاه قدری به عمق ماجرای سقوط خیمه نظام در سوریه رفته و « خواسته یا ناخواسته » به پشت کردن مهم ترین شریک استراتژیک حکومت در منطقه اینگونه اعتراف می کند : « بعد از حمله حماس به اسراییل در هفتم اکتبر ٢٠٢۳، روسیه برای ضربه زدن به سپاه پاسداران در سوریه با اسراییل همکاری می‌کرد. به‌گفته سردار اثباتی روسیه در کشته شدن فرماندهان سپاه در سوریه از جمله سیدرضی و سرتیپ محمدرضا زاهدی در حمله موشکی اسراییل به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق نقش داشته است».(سایت حکومتی تابناک)
حال این خامنه ای است که باید پاسخ دهد براساس کدامین « اعتماد» به قرارداد پوشالی تحت نام « راهبرد 25 ساله» میان رژیم آخوندی با همسایه شمالی دل بسته است. در ثانی خرج های میلیاردی برای حفظ قدرت در دمشق که بنابر اعترفات مقامات رژیم بیش از « 50 میلیارد دلار» هزینه برداشته ,در سایه کشتار زنان , کودکان و قتل عام معرضان در این کشور , بخش دیگری از سیاست های شکست خورده راهبردی وی را تشکیل می دهند.
بهرحال آنچه که یک سال گذشته در منطقه بحرانی خاورنزدیک به اثبات رسید , وجود این واقعیت است که استراتژی « دیپلماسی و میدان » به بن بست رسیده و این دیکتاتوری ولی فقیه می باشد که به یقین بازدنده اصلی مجموعه تحولات می باشد. بدین سان رژیم آخوندی هم اعمال هژمونی در منطقه را باخت و هم مهم ترین شریک استراتژیک اش به وی در خطیرترین زمان , پشت نمود.
لذا باید گفت که دیکتاتوری مذهبی حاکم بر میهن مان اکنون برسر یک دوراهی قرار گرفته که سرنوشت وی با جهان خارج را تعیین و تکلیف خواهد کرد. در این رابطه یا خامنه ای باید « جام های زهر» را یکی پس از دیگری نوش جان کند و یا دست به بازسازی سیاست های شکست خورده خود در گذشته بزند.
اما بدلیل برهم خوردن تعادل قوا و از بین رفتن نیروهای نیابتی , بویژه کمر شکن شدن اصلی ترین نیرو , یعنی حزب الله در لبنان , به یقین امکان بازسازی آن سیاست مخرب گذشته و ایجاد « شش لشکر» در کشورهای همسایه و اسلامی دیگر میسر نیست.
شاید وی چنین اوهامی را در سر بپروراند و این دروغ را برای سرپا نگداشتن نیروهای زهوار درفته حکومت در بوق کرنا بنماید , اما در دنیای سیاست یک واقعیت هموراه به اثبات رسیده و آن برگشت ناپذیر بودن سیاست های شکست خورده می باشد, امری که به یقین اتاق های فکر حکومت بخوبی نسبت به آن اشرف دارند.