بنا به گزارش رسانه‌های حکومتی، رژیم آخوندها در راستای گسترش جو رعب و وحشت درصدد است ۴۰۰نیروی یگان حفاظت شهرداری را با عنوان «حجاب بان» با حقوق ماهانه ۱۲میلیون تومان استخدام و در متروی تهران مستقر کند (اعتماد آنلاین ۱۵مرداد ۱۴۰۲).
وظیفهٔ این نیروی سرکوبگر به‌گفته سرکرده‌های رژیم «تذکر لسانی و ممانعت از ورود بی‌حجاب‌ها و بدحجاب‌ها به مترو و در صورت مقاومت، معرفی آنها به پلیس است» (همان منبع).
پرداخت چنین حقوقی برای سرکوب زنان در حالی است که بنا بر مصوبه شورای عالی کار، حداقل دستمزد ماهانه کارگران برای سال۱۴۰۲، کمتر از پنج میلیون تومان است و تورم و گرانی بی‌سابقه کارگران و زحمتکشان را به ستوه آورده است. صحنه‌های دردناک زنان و مردان و کودکانی که برای دستیابی به قوت لایموت تا کمر در سطلهای زباله خم شده‌اند، وجدان هر انسانی جز آخوندهای فربه حاکم و سرکردگان جنایتکار و دزد را که از انسانیت بویی نبرده‌اند به درد می‌آورد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت همه جوانان آزاده میهن را به مقابله با اقدامات سرکوبگرانه علیه زنان و دختران شریف؛ و مدافعان حقوق‌بشر و حقوق زنان را به محکوم کردن این اقدامات، تحت عنوان مبارزه با بدحجابی یا بی‌حجابی فرامی‌خواند.
دختران و زنان ایران در قیام ۱۴۰۱ با شعارهای «چه با حجاب چه بی‌حجاب پیش به سوی انقلاب» به درستی نشان دادند که دستیابی به برابری و حداقل حقوق زنان مانند دیگر مسائل در گرو سرنگونی فاشیسم دینی است و هم‌چنان که خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت اعلام کرده است «نه به دین اجباری، نه به حجاب اجباری و نه به حکومت اجباری»…
شورای ملی مقاومت ایران-کمیسیون زنان
۱۶مرداد ۱۴۰۲ (۷ اوت ۲۰۲۳)