با گذشته سه سال از سرنگون نمودن یک هواپیمای مسافربری اوکراینی از سوی پدافند سپاه مردم‌کش پاسداران در آسمان تهران که طی آن تمامی ۱۷۶ مسافر و خدمه جان باختند، اکنون علائم و نشانه‌ها سخن از ارسال این پرونده خونین به دادگاه لاهه را دارند.
در این رابطه یک رسانه حکومتی ضمن اعتراف به این روند قانونی ازجمله می‌نویسد: «وزیر خارجه کانادا در نامه‌ای به خانواده‌ها اطلاع داده که روند ارجاع پرونده به «دیوان بین‌المللی دادگستری» در لاهه آغازشده است». (سایت حکومتی انصاف نیوز ۷ دی‌ماه ۱۴۰۱)
سخن از بیانه‌ای مشترک از سوی چهار کشور کانادا، انگلیس، سوئد و اوکراین هست که در آن از تلاش خود برای کشاندن پرونده این جنایت سازمان داده‌شده به دیوان کیفری لاهه خبررسانی کرده‌اند.
در این بیانیه ازجمله آمده است: «ما امروز اقدام ملموسی انجام داده‌ایم تا اطمینان حاصل کنیم که تلاش‌هایمان برای پاسخگویی ایران برای سرنگونی غیرقانونی پرواز ۷۵۲ خطوط هوایی بین‌المللی اوکراین می‌تواند تا مرحله حل‌وفصل اختلافات پیش رود».
به‌یقین یک دلیل برای این اقدام در راستای حراست از حقوق بشر، وجود واقعیتی بنام عدم همکاری رژیم آخوندی در این پرونده خونین می‌باشد، زیرا عطف به داده‌های بین‌المللی و باوجود تمامی تلاش‌ها برای رسیدن به حقایق، این خامنه‌ای زهر خورده است که تا به امروز از دادن هرگونه اطلاعات به مقامات سازمان‌های بین‌المللی خودداری کرده و بدین‌سان به‌تمامی «شک و تردید» ها مبنی بر نقش بلامنازع سپاه پاسداران و عامدانه بودن شلیک دو موشک، مهر تائید زده است.
شلیک دو موشک از سوی پدافند سپاه به این هواپیمای مسافربری در حالی صورت گرفت که دیکتاتوری ولی‌فقیه پیش‌تر خاک کشور همسایه را هدف موشک‌های خود قرار داده بود. بدین‌سان موضوعی بنام احتمال پاسخگویی از سوی نیروهای آمریکایی، به یکی از دغدغه‌های خامنه‌ای درمانده تبدیل‌شده و بدین‌سان آسمان تهران به سپر دفاعی برای نشان دادن قدر قدرتی پوشالی رژیم آخوندی تبدیل گردید.
شلیک دو موشک به این هواپیما که بنا برداده های بین‌المللی به فاصله ۱۹ ثانیه از یکدیگر صورت گرفته‌اند، برخلاف تناقضات اولیه از سوی دیکتاتوری مذهبی، به‌هیچ‌وجه «غیر عمد» و یا به دلیل «خطای انسانی» صورت نگرفته، بلکه تصمیم نهایی برای آن، آن‌هم در آسمان پایتخت، با صلاحدید و تصویب شورای امنیت ملی و فرمانده فضا، هوای سپاه صورت گرفته بود.
در آن دوران خاطرمان هست که یک گزارش بین‌المللی در این رابطه تأکید کرده بود: «دولت و سرویس‌های امنیتی کانادا در حال بررسی یک فایل صوتی هستند که در آن احتمالاً محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران می‌گوید حقیقت در مورد علت سقوط هواپیمای خطوط هوایی بین‌المللی اوکراین در نزدیکی تهران در ژانویه ۲۰۲۰ در رابطه با مسائل و مصالح امنیتی قابل افشا نیست». (سایت خبری اسپوتنیک ۱۰ فوریه ۲۰۲۱).
دراین راستا نیز کتمان اولیه ماجرا و سپس عدم اطلاع رسانی به موقع از سوی رژیم، عدم همکاری با جامعه بین‌المللی برای روشن شدن حقایق و یا نگهداری جعبه سیاه تا قریب یک سال از ماجرا و وجود مجموعه تناقضات در سخنان و رفتار فرماندهان سپاه، تماماً ادله‌ای برای وجود پنهان‌کاری‌های عامدانه، هراس، دستپاچگی، سراسیمگی در میان متولیان حکومتی از تبعات بین‌المللی آن می‌باشند.
در این رابطه نیز گزارشگر ویژه سازمان ملل در گزارش خود تأکید کرده است که «توضیحات مقامات ایرانی در خصوص وقایع سرنگونی این هواپیما مملو از تناقض است. این توضیحات با واقعیت‌ها، ارزیابی‌های فنی بسیاری از کارشناسان، مغایرت دارند.» و «به نظر می‌رسد برخی مدارک مرتبط با آن واقعه نابودشده باشد». (سایت ویکی پدیا)
همبستگی ملی