این هفته گفتارهایی داریم از دوستان خوب امون , بهرام مودت , نرگس غفاری , حمید معاصر , حسین پویا , میترا هرسینی و محمد قرایی . کلیپ زیبای جنگ هفته را دوست جوان و هنرمند ما هیراد عابدی به مانند هفته های قبل آماده کرده که با تشکر از تمامی همکاران , برای اونها ایامی خوش و سلامتی آروز داریم خب اجازه بدید تا با هم به یک سالروز در تاریخ معاصر میهن امون بپردازیم. سخن از کشتار 17 شهریور در رژیم شاه در میدان ژاله تهران می باشد که بنابر آمارهای رسمی قریب 300 نفر به شهادت رسیده و یا زخمی شدند. در نبود شفافیت در دیکتاتوری مذهبی , هرگز مردم ایران تا به امروز از آمار واقعی شهدا خبردار نشده اند , اما این واقعه بحدی دردناک و تعیین کننده در تاریخ میهن امون بود که بسیاری بروز این کشتار را خط پایانی بر دیکتاتوری شاه ارزیابی می کنند. برای نمونه برژنسکی مشاور امنیت ملی در دوران زمامداری کارتر دراین رابطه می گوید : ««رویداد میدان ژاله چنان خونین و مرگبار بود که کشمکشهای گذشته میان دولت و مخالفان را از یاد برد. این رویداد، پایان شورشهای پراکنده و مقطعی و آغاز انقلاب واقعی بود». دریک ارزیابی واقعی باید گفت که تور اختناق شاه با اهرم هایی مانند پلیس و ساواک در فردای کشتار خونین 17 شهریور پاره شد و بدین سان بود که سیل خروشان مردم برای سرنگونی دیکتاتوری دیگر قابل کنترل نبود