بر گزاری نشست سران کشورهای منطقه و اروپا در بغداد که از سوی دولت الکاظمی به‌عمل آمد، یکبار دیگر نشان داد که به چه میزان دیکتاتوری ولی‌فقیه مورد تنفر و انزوای خارجی قرار دارد.
عدم گسیل آخوند جلاد رئیسی به این نشست بین‌المللی به یقین ریشه در این واقعیت دارد که ولی‌فقیه طلسم‌شکسته به‌خوبی به ابعاد تنفر مردم عراق از این آخوند دژخیم واقف می‌باشد.
در این رابطه نیز طی روزهای پیش از برگزاری نشست که با هدف ایجاد«ثبات» و کوتاه کردن دستان آلوده بنیادگرایی مذهبی برگزار گردیده، شاهد ابعاد«نه» مردم عراق به دیکتاتوری ولی‌فقیه و به‌ویژه شخص آخوند دژخیم رئیسی بوده‌ایم.
یک شاخص برای این واقعیت همان ترند اول برای هشتک«لانرحب برئیسی فی العراق» ترجمان (نه به رئیسی در عراق» می‌باشد که در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی این کشور بازتاب گسترده‌یی داشته است.
گذشته از این واقعیت نیز باید به حضور یک پاسدار بی‌سواد در رأس وزارت‌خارجه رژیم در این کنفرانس بین‌المللی اشاره نمود. امیر عبداللهیان که اساساً به هیچ زبان خارجی و به‌ویژه عربی تسلط ندارد، یکبار دیگر به جهانیان و مردم منطقه و کشورهای عربی نشان داد که به چه میزان رژیم آخوندی از نبود افراد متخصص و تحصیل کرده در مهمترین بخشهای کلیدی رنج می‌برد.
هم‌چنین حضور وی در محل به هلاکت رسیدن دژخیم قاسم سلیمانی و ادا و اطوارهای مضحک از سوی وی، مبین این واقعیت است که دیدگاه رژیم آخوندی نسبت به همسایه غربی ما و نیز کشورهای اسلامی هم‌چنان بر صدور« ترور، بلوا و جنگ افزوزی» و با هدف بلعیدن آنها می‌باشد.
ابعاد افتضاح از سوی وزیر خارجه خامنه‌ای که پاسدار ایرج مسجدی، سفیر رژیم در بغداد و از سرکردگان نیروی تروریستی قدس وی همراهی می‌کرد، بحدی است که رسانه‌های بین‌المللی ضمن اشاره به آن از جمله نوشته‌اند:«عدم تسلط امیر عبداللهیان به زبان عربی در حالی است که او پیش‌تر معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه ایران بوده است.
هم‌چنین در پایان نشست بغداد، ایستادن وزیر خارجه ایران هنگام عکس دست‌جمعی در ردیف رؤسای جمهور و نخست وزیران کشورهای حاضر در این نشست موجب اعتراض برخی کشورهای حاضر در نشست شد» (سایت خبری رادیو فرانسه ۲۸اوت ۲۰۲۱).
بدین سان مشخص می‌شود که بی‌سوادی عبداللهیان تنها به عدم تسلط وی به زبانهای خارجی منوط نبوده، بلکه فراتر از آن نیز به رعایت حداقل پروتکل‌های روابط خارجی نیز می‌رسد.
به یقین خامنه‌ای با این اقدام عامدانه تلاش نموده است تا به میزبان خود در بغداد پیام مشخصی به‌نام حضور قلدرمآبانه و نفی حاکمیت مردم عراق را ساطع نماید.
یک رسانه وابسته به ولایت نیز در این رابطه ضمن تأیید این واقعیت از جمله نوشته است: «رفتار مقتدرانه امیر عبداللهیان در بغداد» !
این گزارش در ادامه به بازتاب منفی در میان سران کشورها به رفتار غیردیپلماتیک پاسدار عبداللهیان پرداخته و می‌افزاید:« پس از ایستادن وی در صف اول و در کنار سران حاضر در کنفرانس بغداد، برخی رؤسای شیخ نشینهای کوچک حاشیه خلیج‌فارس (خاصه شیخ دبی و نخست‌وزیر امارات) به‌شدت عصبانی شده و اجلاس را بدون سخنرانی ترک کرده است» (سایت حکومتی مشرق ۶شهریور ۱۴۰۰).