سایه جنگی ناخواسته بر مردم دردمند در نوار غزه و منطقه که بنا برداده های بین المللی , دیکتاتوری ولی فقیه در پشت راه اندازی آن قرار دارد , اکنون تمامی نگاه ها را نسبت برنامه های اتمی رژیم آخوندی منحرف نموده است.
به یقین نخستین سود برنده این وضعیت رژیمی است که دسترسی به بمب اتم را « رمز بقاء » قلمداد نموده و بدین سان تلاش دارد تا با انحراف افکار عمومی و بویژه جامعه بین الملل , کشاندن توجهات به دو جنگ در اوکرائین و نیز فلسطین , هرچه سریعتر به سلاح هسته ای مجهز شود.
یک دلیل برای این واقعیت نیز آخرین سخنان رافائل گروسی , مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در اجلاس اخیر ملل متحد می باشد. وی در این رابطه بصراحت تاکید کرده است : « نمی‌توان ماهیت صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌یی ایران را تضمین کرد». ( سایت مجاهدین خلق 18 آبان 1402)
واقعیت در لابلای این جملات بدان معنا است که برخلاف تمامی دعاوی از سوی دیکتاتوری ولی فقیه , ساخت سلاح اتمی به « اوجب واجبات » نظام تبدیل شده است , زیرا براین منطق و در صورتیکه رژیم آخوندی به توان هسته ای دسترسی پیدا نماید , در آنصورت نه تنها منطقه بحرانی خاورمیانه و خاورنزدیک را با بحرانی دیگر ربرو می سازد , بلکه فراتر از آن در موقعیتی قرار خواهد گرفته تا هرچه بیشتر از جامعه جهانی بویژه ایالات متحده باجگیری نماید.
مدیرکل آژانس در این رابطه همچنان به عدم شفافیت , عدم همکاری و نیز مخفی کاری از سوی رژیم آخوندی اشاره و تاکید دارد که هنوز موضوع « اورانیوم دست‌کاری شده به دست بشر در سه مکان اعلام نشده» در ایران حل و فصل نگردیده و مسئله بقوت خود باقی است.
سخن از سه مکانی است که پیشتر بازرسان آژانس در آنها ذرات اورانیوم با غلظت بالا و چاشنی های اتمی کشف کرده اند.
مضافا براین نیز رژیم آخوندی با ممنوع اعلام نمودن فعالیت بخشی از بازرسان و اخراج آنان از ایران , مهر تائیدی بر پنهانکاری های خود زده است.
انبار اورانیم غنی شده سه و نیم درصدی که بنابرداده های آژانس از مرز هفت تن نیز گذشته است , انتقال بخش هایی از سانتریفیوژ های مدل بالا به سایت های زیر زمینی و مکان های نظامی , عدم دسترسی ارگان های ناظر به سایت های نظامی , رفتن بسوی غنی سازی بیست و شصت و حتی 89 درصدی , تماما ادله هایی است که مواضع مدیرکل آزانس را برای صلح آمیز بودن فعالیت های اتمی رژیم تائید می کنند.
به یقین آن روی دیگر این سکه وجود سیاست مخرب مماشات با پمپاژ دلار های آزاد شده به دیکتاتوری ولی فقیه می باشد. مبنا برای این جملات همان اعتراف گروسی به این واقعیت می باشد که « «جمهوری اسلامی اکنون به اندازه کافی اورانیوم غنی‌شده با خلوص ۶۰درصد مورد نیز برای تولید سه بمب هسته‌یی را دارد». اما شاهد هستیم که بدلیل مداخلات و فشار از سوی این سیاست , حتی شورای حکام از صدور هرگونه قطعنامه ای علیه فعالیت های ضد پی ان تی رزیم آخوندی خودداری کرده است.
در سایه این بی تفاوتی , دست روی دست گذاشتن و بی عملی و نیز در سایه جنگ افروزی اکنون بهترین بستر برای توسعه برنامه های اتمی رژیم آخوندی مهیا گردیده است. محمد سلامی رئیس سازمان انرژی اتمی بتازگی از « آغاز ساخت 5 نیروگاه هسته ای » در سواحل جنوبی ایران خبر داده است. خامنه ای نیز نسبت به این واقعیت که طرف های مقابل دست به اقدامی علیه سیاست های اتمی نخواهند زد , بسیار خاطر جمع می باشد.
براین منطق و به موازات پروژه های مخرب موشکی که اکنون منطقه را در بحران و جنگی دیگر فرو برده است , باید شاهد باشیم که در صورت دستیابی دیکتاتوری مذهبی به بمب اتم , نیروهای نیابتی و تحت حمایت وی نیز به مانند موشک های سخت ایران , به انواع و اقسام « بمب های کوچک اتمی » مجهز شوند.
بسیاری از کارشناسان اکنون از « فرار اتمی » یا همان «زمان لازم برای دسترسی به سوخت کافی برای ساختن بمب و یا مبادرت به انفجار اتمی » از سوی رژیم آخوندی سخن به میان آورده اند. .
این همان سناریوی تیره و تاریکی است که خامنه ای در سایه سیاست مماشات برای مردم و کشور های منطقه در دستور کار خود قرار داده است.
برای توقف این روند مخرب , به یقین ارجاع پرونده اتمی رژیم آخوندی به شورای امنیت , اعمال تحریم های گسترده , مسدود نمودن منافذ مالی و نیز اجرای قطعنامه 2231 و به تبع آن بند 7 منشور ملل متحد , کمک بزرگی بشریت خواهد بود.